„Ślepy tor” to powiastka filozoficzna przedstawiona w wielkiej formie operowej. Jej treścią są zdarzenia na stacji kolejowej w fikcyjnym księstwie Alpos, w samym sercu Europy. Spotykają się tu różni podróżni. Moderniści wybierają się na wielki kongres w Paryżu, gdzie ma być ustanowiona flaga Ziemi. Konserwatyści udają się na „Dni Świętości” do Rzymu. Barbarzyńcy i Terroryści jadą na akcję polityczną do Berlina. Wszyscy oni reprezentują różne światopoglądy i postawy społeczne. Jest nerwowo, w Alpos panuje wielki chaos, a pociągi mają wielkie opóźnienia. Dzięki Samobójcy, który przykuł się do toru Zawiadowca stacji musi zatrzymać międzynarodowy ekspres i wszyscy zgromadzeni wsiadają do niego nielegalnie.
Podtytuł dzieła to „do trzech razy sztuka”. Kompozycją rządzi symboliczna liczba 3: trzy akty, trzy grupy pasażerów, trzy próby samobójcze. Autor libretta, Antoni Libera nawiązuje do poetyki Teatru Absurdu i sztuk Sławomira Mrożka. Jak czytamy na stronie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej: Akcenty komiczne i groteskowe podkreślają pesymistyczny przekaz tego utworu wyostrzają posępną wymowę utworu. Świetnie korespondują one z muzyką Meyera, która coraz to przechodzi z tonacji buffo w tonację serio. Wydaje się ona wprost idealna do wyrażenia zawartych w libretcie idei, formalnie – elegancka, nieskazitelna technicznie, logiczna i „zapięta na ostatni guzik” (tak właśnie jak Zawiadowca Stacji), a treściowo – pełna niepokoju i dysonansów, namiętna, z elementami grozy i rozpaczy (tak właśnie jak Samobójca). A wszystko to jednoznacznie odnosi się do współczesnej cywilizacji Zachodu, targanej dramatycznymi rozterkami i konfliktami, i zagrożonej z zewnątrz nagą przemocą (w domyśle: agresja Rosji na Ukrainę).
Krzysztof Meyer to jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów. Był uczniem tak znakomitych mistrzów jak Krzysztof Penderecki, Nadia Boulanger i Witold Lutosławski. Napisał ponad sto utworów, zarówno wielkie dzieła symfoniczne, jak i twórczość kameralną, a także kilka oper, m. in. „Cyberiadę” w 1970 roku do własnego libretta opartego na opowiadaniach Stanisława Lema. Dzieło otrzymało Prix księcia Pierre de Monaco, prapremiera miała miejsce w Wuppertalu w 1986 roku. Polskie prawykonanie dzieła odbyło się 25 maja 2013 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Dokończył porzuconą operę Dymitra Szostakowicza pt. „Gracze”, dochowując wierności stylowi rosyjskiego kompozytora. Dzieło wystawiono w 2005 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu (w reżyserii Macieja Prusa i pod kierownictwem muzycznym Wiktora Lemki) oraz w 2013 roku w Operze Bałtyckiej (w reżyserii Andrzeja Chyry i pod kierownictwem muzycznym Michała Klauzy).
Antoni Libera to znany pisarz i tłumacz. Jest autorem bestsellerowej powieści „Madame”, przełożonej na ponad dwadzieścia języków. Jest znawcą i tłumaczem twórczości Samuela Becketta, m. in. wszystkich dramatów irlandzkiego noblisty. Wystawiał je w teatrze, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jest też autorem nowych przekładów wielu dzieł klasyki, m.in. Sofoklesa, Szekspira, Racine’a, Hölderlina i Kawafisa.
Spektakl reżyseruje Marek Weiss. Reżyser zrealizował na scenie TW-ON ponad dwadzieścia premier, a wśród nich prapremiery światowe („Bramy raju” Joanny Bruzdowicz, „Iwona, księżniczka Burgunda” Zygmunta Krauze) i polskie („Wozzeck” Albana Berga, „Raj utracony” Krzysztofa Pendereckiego, „Mistrz i Małgorzata” Rainera Kunada). Ostatnio na warszawskiej scenie przygotował inscenizację „Manru” Jana Ignacego Paderewskiego. Był zastępcą dyrektora do spraw artystycznych Jacka Kaspszyka.
Jest autorem kilku powieści. Przy okazji premiery „Ślepego toru” odbędzie się promocja książki wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne „Biały wieloryb”, w której Weiss wspomina kilkadziesiąt lat swojej drogi artystycznej i swoje zmagania w tworzeniu teatru operowego.
W „Ślepym torze” w głównych rolach wystąpią Stanislav Kuflyuk (Samobójca) i (Krzysztof Szumański). Zaśpiewają także Robert Gierlach, Anna Bernacka, Mateusz Zajdel, Rafał Żurek, Bartłomiej Misiuda, Bożena Bujnicka, Magdalena Pluta, Magdalena Stefaniak, Zuzanna Nalewajek i Elwira Janasik.
Za scenografię odpowiada Jagna Janicka, kostiumy Anna Adamek, choreografię (i współpracę reżyserską Izadora Weiss), reżyserię świateł Bogumił Palewicz. Wszystkie spektakle poprowadzi Łukasz Borowicz.
