„Z planety Mozarta” – to słowa mego profesora Andrzeja Kreutza Majewskiego, który mawiał tak o osobach, bliższych mu poprzez podobny mu rodzaj wrażliwości w postrzeganiu świata, ceniących te same wartości i wrażliwych na muzykę, która pozawerbalnie wyraża nienazwane – mówiła na wernisażu swoich prac Jadwiga Maria Jarosiewicz. Tę niewielką retrospektywną wystawę – wybór moich rysunków i projektów od dyplomowego Mozarta i realizacji operowych – dedykuję mojemu Drogiemu Profesorowi.
To kolejna retrospektywna wystawa poświęcona polskim scenografom, którzy zaznaczyli swój artystyczny ślad w produkcjach Teatru Wielkiego w Warszawie. Odbyły się tu przeglądy prac m. in. Zofii Wierchowicz i Teresy Roszkowskiej. Jadwiga Maria Jarosiewicz, jak sama mówi, czuje się przede wszystkim malarką, ma na swoim koncie wiele indywidualnych wystaw malarstwa.
Jadwiga Maria Jarosiewicz jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Studiowała malarstwo w pracowni profesora Czesława Rzepińskiego. Ukończyła również Podyplomowe Studium Scenografii Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej. Tam też spotkała w gronie pedagogów wybitnego scenografa, słynnego w Polsce i za granicami naszego kraju – Andrzeja Kreutza Majewskiego. Tworzył on piękne malarskie scenografie w najlepszych teatrach operowych świata oraz pełnił funkcję naczelnego scenografa w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. To spotkanie miało znaczący wpływ na dalszy przebieg kariery artystycznej młodej absolwentki Akademii. Profesor nie tylko odkrył jej niezwykły talent, ale również otworzył drzwi do świata opery. Trzeba tu wspomnieć, że muzyka była zawsze obecna w życiu artystki. W jej domu rodzinnym słuchano muzyki poważnej, tak że kiedy wybrała studia scenograficzne, ta dziedzina sztuki była jej już bardzo bliska. I tak w karierę profesjonalną weszła ze swoimi upodobaniami muzycznymi i niezwykłą wrażliwością. To, w połączeniu z talentem plastycznym, niewątpliwie dostrzeżonym natychmiast przez profesora Kreutza Majewskiego, połączyło ich drogi twórcze i zaowocowało wieloletnią współpracą – pisze w katalogu wystawy profesor Małgorzata Komorowska.
Dorobek sceniczny Jadwigi Marii Jarosiewicz jest imponujący. Jest autorką scenografii do ponad stu przedstawień operowych i teatralnych. W Teatrze Wielkim rozpoczęła pracę w 1980 roku przy „Parii” Stanisława Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn. Na tej scenie zrealizowała wiele wybitnych spektakli, m. in. „Halkę” i „Śpiewnik domowy” Stanisława Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn, „Historię żołnierza Igora Strawińskiego w reżyserii Małgorzaty Dziewulskiej oraz balety: „Śpiąca królewna” Piotra Czajkowskiego w choreografii Piotra Gusiewa, „Sylphida” i „La Ventana” Augusta Bournonville’a w choreografii Kirsten Ralovej. W Operze Śląskiej w Bytomiu stworzyła m. in. scenografię do „Lunatyczki” Vincenza Belliniego. W Teatrze Wielkim w Łodzi zrealizowała m. in.: „Fidelia” Ludwiga van Beethovena, „Walkirię” Ryszarda Wagnera oraz „Rigoletta” Giuseppe Verdiego. Pracowała również na scenach zagranicznych, m. in.: w Japonii, Chinach i na Kubie.
Była żoną Bogusława Kaczyńskiego, z którym po rozwodzie pozostawała w serdecznych stosunkach, zrealizowała kilka produkcji scenograficznych w Teatrze Muzycznym ROMA podczas jego dyrekcji.
Na wystawie „Z planety Mozarta” można zobaczyć kostiumy oraz projekty kostiumów i dekoracji do spektakli z repertuaru muzycznego, które zostały przekazane przez artystkę do zbiorów Muzeum Teatralnego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, a także prace pochodzące ze zbiorów prywatnych.
Wystawę zaprojektowała Lilia Ostrouch, kuratorem jest Monika Chudzikowska. „Z planety Mozarta”. wystawa prac Jadwigi Marii Jarosiewicz potrwa do marca 2025 roku.
