Urodziła się 4 października 1937 roku w Gnieźnie. Studia wokalne ukończyła w klasie legendarnej przedwojennej primadonny Ady Sari w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina). Umiejętności wokalne doskonaliła pod okiem m. in. włoskiej sopranistki Giny Cigny w Wenecji. Debiutowała z zespołami Opery Objazdowej w Warszawie partią Mimi w „Cyganerii” Giacoma Pucciniego.
Wkrótce została zaangażowana do Teatru Wielkiego w Warszawie, z którym pozostawała związana przez ponad 20 sezonów (lata 1965-1987). Po raz pierwszy wystąpiła w 1964 roku jeszcze na tymczasowej scenie przy ulicy Nowogrodzkiej zastępując niedysponowaną koleżankę w roli Violetty Valéry w „Traviacie” Giuseppe Verdiego (śpiewała u boku Wiesława Ochmana i Andrzeja Hiolskiego, pod batutą Zdzisława Górzyńskiego).
Początkowo nabywała doświadczenie sceniczne będąc obsadzana w partiach drugoplanowych (Głos z Nieba w „Don Carlosie” Giuseppe Verdiego, Frasquita w „Carmen” Georgesa Bizeta, Esmeralda w „Sprzedanej narzeczonej” Bedřicha Smetany, Amor w „Koronacji Poppei” Claudia Monteverdiego). Wkrótce zaczęła wykonywać także główne role – Musetta w „Cyganerii” Giacoma Pucciniego, Zuzanna w „Weselu Figara” Wolfganga Amadeusza Mozarta, czy Rozyna w „Cyruliku sewilskim” Gioachina Rossiniego.
Jej koronną kreacją okazała się tytułowa rola w operze „Łucja z Lammermoor” Gaetana Donizettiego, w której zadebiutowała podczas premierowego spektaklu w 1972 roku u boku Wiesława Ochmana w roli Edgara, zbierając niezwykle pochlebne recenzje. Śpiewała idealnie czysto, lekko, z tą swobodą emisji i techniki koloraturowej, która nie tylko sprawia satysfakcję swoją prawidłowością, ale wyznacza charakter partii. Natomiast to, co można by nazwać rozpływaniem się barwy w scenie obłąkania, jest z pewnością osiągnięciem interpretacyjnym, przenoszącym słuchacza poza świat osobisty – relacjonował Janusz Ekiert, stała się bohaterką wieczoru – puentował zaś Jerzy Waldorff.
Śpiewała także m. in. Zerlinę w „Don Giovannim” i Konstancję w „Uprowadzeniu z Seraju” Wolfganga Amadeusza Mozarta, Nanettę w „Falstaffie” i Gildę w „Rigoletcie” Giuseppe Verdiego, Hannę w „Strasznym Dworze” i Pannę Ewę w „Hrabinie” Stanisława Moniuszki, Ksenię w „Borysie Godunowie” Modesta Musorgskiego, tytułową Małgosię w operze Engelberta Humperdincka, gdzie jej Jasiem była niezapomniana Pola Lipińska, czy też Elwirę we „Włoszce w Algierze” Gioachina Rossiniego u boku Ewy Podleś w roli tytułowej. Wykonywała partie w operach współczesnych m. in. Philippe w „Diabłach z Loudun” Krzysztofa Pendereckiego czy Cudzoziemkę w „Konsulu” Gian Carla Menottiego.
W sezonie 1976/77 była związana z Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium. Występowała także na scenach Bułgarii, Czechosłowacji, Hiszpanii, Jugosławii, Portugalii, RFN, Rumunii, Włoch i ZSRR. Jej repertuar obejmował również oratoria, kantaty i lirykę wokalną. Dokonywała wielu nagrań, m. in. partii Amora w „Orfeuszu i Eurydyce” Christopha Willibalda Gluck z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Kazimierza Korda oraz solistami Barbarą Nieman i Andrzejem Hiolskim. Nakładem Polskich Nagrań ukazały się jej dwie płyty solowe: „Operatic Arias” (1978) i „Bel canto” (1995).
W 1978 roku podjęła pracę pedagogiczną na Akademii Muzycznej w Warszawie. W 1987 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1996 roku została profesorem zwyczajnym, a w latach 1979-1981 i 2002–2005 była dziekanem Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2004 roku to z jej inicjatywy otwarto kierunek wokalny w filii tej uczelni w Białymstoku.
W latach 1987–1989 kierowała Operą i Operetką w Szczecinie, śpiewała tam rolę Violetty w „Traviacie” Giuseppe Verdiego i tytułową Hrabinę Maricę w operetce Emmericha Kálmána, wyreżyserowała także „Straszny Dwór” Stanisława Moniuszki. Równolegle w latach 1988-1991 była dyrektorem Operetki Warszawskiej, gdzie wyreżyserowała „Błękitną maskę” Freda Raymonda i wykonywała partię Hanny Glawari w „Wesołej wdówce” Franza Lehára.
W 1989 roku ukazała się jej książka wspomnieniowa „Dobre duchy z zamku Ravenswood”. W 2004 roku otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2009 roku odebrała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
