Ale w Polsce „Ariadna na Naxos”, zagości po raz trzeci, po produkcjach Opery Bałtyckiej w reżyserii Marka Weissa w 2009 roku i Opery Krakowskiej w reżyserii Włodzimierza Nurkowskiego w 2012 roku. W Gdańsku śpiewali: Katarzyna Hołysz (Ariadna), Ariana Chris i Karolina Sikora (Kompozytor), Aleksandra Buczek (Zerninetta) i Patric Bladek (Bachus), dyrygował José Maria Florêncio. W Krakowie: Magdalena Barylak i Ewa Biegas (Ariadna), Bernardetta Grabias i Agnieszka Rehlis (Kompozytor), Aleksandra Buczek i Katarzyna Oleś-Blacha (Zerbinetta), Tomasz Kuk i Paweł Wunder (Bachus), dyrygował Tomasz Tokarczyk.
To też trzecie spotkanie Mariusza Trelińskiego z Richardem Straussa. W 2014 roku w koprodukcji Teatru Wielkiego z Teatrem Narodowym w Pradze powstała inscenizacja „Salome”. W 2023 roku w Operze w Lyonie wystawił „Kobietę bez cienia”, kolejną operę powstałą w wyniku współpracy Straussa z Hofmannsthalem. „Ariadna na Naxos” to ich trzecie wspólne dzieło, po „Elektrze” i Kawalerze srebrnej róży”.
Strauss i Hofmannsthal korzystają z konwencji teatru w teatrze. Utwór składa się z dwóch części: Prologu i Opery. W zamożnym wiedeńskim domu ma być wystawione poważne dzieło młodego Kompozytora, zamówione przez bogatego mieszczanina, wszystko ma zakończyć się występem trupy komediowej, z Zerbinettą na czele. Ale pojawia się pomysł zagrania obu spektakli równocześnie, co doprowadza Kompozytora do rozpaczy. Negocjacje między Primadonną, Tenorem i Zerbinettą stanowią treść Prologu. Właściwa część, Operta, opowiada o porzuconej Ariadnie, którą pociesza Zerbinetta i postacie z komedii dell’arte i która spotyka miłość swojego życia – Dionizosa / Bachusa.
Pierwsza część „Ariadny na Naxos” to zdaniem reżysera opowieść o samotności artystów wśród ludzi, o bólu tworzenia i konfrontacji z trudnymi realiami teatru. Zamiast Kompozytora (to tzw. partia spodenkowa, wykonywana przez mezzosopranistkę), będzie Kompozytorka, której rozterki będą treścią Prologu. Główna część dzieła przeniesie widzów na wyspę Naxos, która w interpretacji Trelińskiego staje się planetą samotności, zawieszoną w pustce kosmosu.
Za inscenizację, oprócz Mariusza Trelińskiego (reżyseria) odpowiedzialni są: Fabien Lédé (scenografia i koncepcja świateł), Marcin Cecko (dramaturg), Julian Kutyła (konsultacje dramaturgiczne w zakresie mitologii), Marek Adamski (kostiumy), Maćko Prusak i Piotr Stanek (choreografia), Marc Heinz (reżyseria świateł), Bartek Macias (projekcje wideo), Waldemar Pokromski (charakteryzacja i efekty specjalne) oraz Wojciech Frycz (efekty dźwiękowe).
Muzycznie poprowadzi spektakl Lothar Koenigs. Wystąpią: Robert Gierlach (Nauczyciel muzyki), Svetlina Stoyanova (Kompozytor), Rafał Bartmiński (Tenor/Bachus), Bartosz Szwaciński (Oficer), Mateusz Zajdel (Nauczyciel tańca), Bartosz Kieszkowski (Perukarz), Dariusz Machej (Lokaj), Katarzyna Drelich (Zerbinetta), Nadja Stefanoff (Primadonna/Ariadna), Mikołaj Trąbka (Arlekin), Emil Ławecki (Scaramuccio), Remigiusz Łukomski (Truffaldino), Conny Thimander (Brighella), Sylwia Salamońska (Najada), Magdalena Pluta (Driada), Adriana Ferfecka (Echo), Adam Venhaus (Majordomus) oraz tancerze. Solo fortepianowe wykona Anna Marchwińska.
Spektakl jest koprodukcją Teatru Wielkiego-Opery Narodowej oraz La Monnaie / De Munt w Brukseli. Warszawska premiera odbędzie się 4 kwietnia 2025 roku, w tym sezonie „Ariadna na Naxos” pojawi się jeszcze 6, 8, 23, 25 i 27 kwietnia 2025 roku.
