Co wywołuje u nas spojrzenie w lustro? Otwiera ukryte drzwi do naszego wnętrza, czy może ma trwały wpływ na podstawowe cechy własnego postrzegania? Według relacji Owidiusza Narcyz zakochuje się w swoim odbiciu co skazuje go na śmierć z powodu niespełnienia. W swoim opisie Grecji Pauzaniasz wątpi, czy osoba w wieku dojrzałym do miłości nie powinna móc odróżnić rzeczywistej osoby od jej podobieństwa. Pauzaniasz wprowadza więc do gry bliźniaczkę Narcyza, w której młodzieniec się zakochuje. Po jej śmierci pociesza go jego własne lustrzane odbicie. Myśl o tym, że nie zobaczy swojego odbicia, ale podobiznę siostry łagodzi jego złamane serce.
To opowieść o emancypacji, wyzwoleniu i przezwyciężeniu zerwanego związku. Narcyz staje się silniejszy jako postać, pokonuje swoją siostrę bliźniaczkę, która dominuje w dużej części spektaklu i jest właściwie aktywną postacią. Jednak idealna miłość przywoływana w epilogu baletu zawiera również pamięć o jej aberracjach i meandrach, które również rozpalają pożądanie. Obraz kogoś, kogo kocha, słabnie, zanika. Jego miejsce zajmuje indywidualność drugiej osoby. W swojej przekorności kochankowie uzupełniają się nawzajem i znajdują pełnię, która w ich przypadku wykroczyła poza ziemskie życie.
Przedstawienie „Echa życia” jest wspólnym projektem Silvii Azzoni, Aleksandra Ryabko i pianisty Michała Białka, którego polska premiera odbyła się w Sanoku podczas XXXII Festiwalu im. Adama Didura. Spektakl inspirowany jest mitologią grecką a szczególnie wersją geografa Pauzaniasza „Periegesis tes Hellados” (II w. n.e.) przedstawienie „Echa życia”.
Azzoni i Ryabko tańczyć będą do muzyki Claude’a Debussy’ego, Philipa Glassa, Roberta Schumana, Franza Schuberta, Maurice’a Ravela i Jana Sebastiana Bacha. Choreografię stworzyły wybitne postacie baletu: Tiago Bordin, Marc Jubete, Kristina Paulin.
Silvia Azzoni urodziła się we włoskim Turynie, w którym od wczesnego dzieciństwa kształciła się w szkole baletowej. Od 2001 roku jest pierwszą solistką baletu w Hamburgu. Występowała na scenach w Londynie, Monachium, Tokio, Wiedniu, Taipei, Nowym Jorku, St.Petersburgu i Mediolanie. Silvia Azzoni była wyróżniana międzynarodowymi nagrodami takimi jak m.in. Benois de la danse, Les Etoiles de Ballet, Rolf Mares Prize, Premio Roma.
Oleksandr Ryabko urodził się w Kijowie. Najważniejszymi nauczycielami tancerza byli Vladimir Denisenko, Anatoli Nisnevich i Kevin Haigen. W 1996 roku wyemigrował do Niemiec gdzie w 1999 został nominowany solistą a w 2001 roku wybrany na pierwszego solistę baletu hamburskiego. Występował gościnnie w Monte Carlo, Berlinie, San Francisco, Cremonie, Veronie, Wiedniu, Toronto, Pradze, Düsseldorfie i Tokio.
„Echa życia” pokazane zostaną w Przemyskim Centrum Kultury i Nauki „Zamek” 29 września 2023 roku.
