Choć często pozostaje w cieniu „Cyrulika sewilskiego”, „Kopciuszek” odniósł sukces o nieporównywalnie większej skali – i to już na etapie zamówienia. Rossini otrzymał za skomponowanie tej opery aż 500 skudów, bijąc w ten sposób finansowy rekord. Partytura powstawała w ekspresowym tempie – ostatnie nuty dopisywano jeszcze w dniu premiery, która odbyła się 25 stycznia 1817 roku w rzymskim Teatro Valle.
Librecista Jacopo Ferretti oparł się na klasycznej baśni Charlesa Perraulta, lecz dla potrzeb inscenizacji usunął wszystkie elementy magiczne, których nie sposób było oddać na scenie początku XIX wieku. Zresztą czary nie były wtedy w modzie. W miejsce wróżki pojawia się filozof Alidoro, zgubiony pantofelek zostaje zastąpiony bransoletką, a księcia i jego służącego czekają zabawne zamiany ról. Baśń zyskuje przez to nowy wymiar – odsłaniając nie tylko komediową naturę opowieści, lecz także społeczne niuanse epoki.
Ciekawostką jest fakt, że imię tytułowej bohaterki – Angelina – nie mogło pojawić się w tytule opery. W tamtym czasie kojarzono je bowiem z jedną z najsłynniejszych kurtyzan, co uczyniło je zbyt kontrowersyjnym. Dodatkowo, ze względów obyczajowych, sceniczne pokazanie kobiecej stopy było zakazane – stąd konieczność modyfikacji słynnego motywu pantofelka.
Rossini sam najlepiej podsumował recepcję dzieła w liście do swojej partnerki Izabeli Colbran: Nie pytaj mnie nigdy, jak poszło pierwsze przedstawienie mej nowej opery. Pytaj mnie zawsze, jak wypadło drugie. A ja ci odpowiem: drugie przedstawienie 'Kopciuszka’ spotkało się ze wspaniałym przyjęciem. Trzecie, czwarte, piąte – to triumf. I tak idziemy dalej…
W krakowskiej inscenizacji w ramach Royal Opera Festival udział biorą: Polina Anikina jako Angelina, Patrick Kabongo (książę Don Ramiro), Emmanuel Franco (Dandini), Filippo Morace (Don Magnifico), Ellada Koller (Clorinda), Verena Kronbichler (Tisbe) oraz Dogukan Özkan (Alidoro). Towarzyszyć im będą Orkiestra i Chór Męski Filharmonii Krakowskiej pod batutą José Miguela Péreza-Sierry. Reżyserii podjął się Jochen Schönleber, który – wspólnie z Moussé Dior Thiamem – odpowiada także za scenografię.
To widowiskowe zakończenie VII edycji festiwalu już w kolejnym tygodniu zostanie zaprezentowane również na niemieckim Belcanto Opera Festival Rossini in Wildbad z udziałem Chóru i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, podobnie jak w latach ubiegłych, we wszystkich produkcjach tego wydarzenia. Chóru i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej bierze też udział w nagraniach spektakli wydawanych przez firmę Naxos.
Od samego początku krakowski Royal Opera Festival realizowany jest we współpracy z prestiżowym Festiwalem Rossini in Wildbad. Organizatorem jest Stowarzyszenie PASSIONART i Filharmonia im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, a współorganizatorami w tym roku po raz kolejny Opera Krakowska oraz po raz pierwszy Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. W tym roku krakowska publiczność mogła zobaczyć i obejrzeć m. in. Pierre de Médicis” Józefa Poniatowskiego, a także nigdy nie prezentowanego w Polsce „Otella” Gioachina Rossiniego.
