Francuska Académie Charles Cros od 1947 roku przyznaje prestiżowe nagrody za najlepsze nagrania muzyczne oraz specjalną Nagrodę Prezydenta Francji za całokształt twórczości. W ostatnich latach nagrodę tę otrzymali m.in. Kaija Saariaho, Hélène Dumez, Éliane Radigue, Michaël Levinas i Bernard Cavanna.
Académie Charles Cros doceniła również płytę „Concertos”, będącą podsumowaniem dorobku Elżbiety Sikory w tym gatunku, przyznając jej nagrodę Coup de Coeur. – W katalogu Elżbiety Sikory znajduje się obecnie około 110 utworów, od muzyki elektroakustycznej po instrumentalną oraz wokalną. Kompozytorka podejmuje się kolejnych zamówień wciąż z taką samą energią. Jej najnowsza monograficzna płyta, która zawiera trzy koncerty (na fortepian, organy i skrzypce) jest świadectwem jej talentu – pisze Michèle Tosi w uzasadnieniu Nagrody Prezydenta Republiki Francuskiej.
Ostatni monograficzny album Elżbiety Sikory, pt. „Concertos” został wydany w niebieskiej serii Anaklasis. Oprócz wspomnianej nagrody Coup de coeur, otrzymał również wyróżnienie Choc Classica francuskiego magazynu Classica oraz został nominowany do Nagrody Fryderyka 2024 w kategorii „Album Roku: Muzyka Koncertująca”. W nagraniach albumu udział wzięli wybitni wykonawcy: skrzypek Linus Roth, NOSPR pod dyrekcją José Maria Florêncio, organistka Mari Fukumoto, NFM Filharmonia Wrocławska, którą zadyrygował Pascal Rophé oraz pianista Adam Kośmieja, któremu na płycie towarzyszy Sinfonia Varsovia pod batutą Bassema Akiki.
Elżbieta Sikora studiowała muzykę elektroakustyczną w Paryżu w Groupe de Recherches Musicales pod kierunkiem Pierre’a Schaeffera i Franςois Bayle’a, a następnie w Warszawie, kompozycje, pod okiem Tadeusza Bairda i Zbigniewa Rudzińskiego. Związana była również z paryskim IRCAM oraz CCRMA na Uniwersytecie Stanford. Kierowała festiwalem Musica Electronica Nova we Wrocławiu.
Otrzymała wiele nagród kompozytorskich oraz odznaczeń. Jej utwory symfoniczne, elektroakustyczne czy wokalne wykonywane są przez znane zespoły na całym świecie. Dzieła Elżbiety Sikory zostały nagrane między innymi przez Polskie Radio, Radio France, WDR.
Jest autorką kilku oper. „Ariadna”, opera kameralna w 1 akcie, miała prapremierę w 1979 roku w Warszawskiej Operze Kameralnej, śpiewały Ewa Ignatowicz i Lidia Juranek, dyrygował Jacek Kaspszyk, a reżyserował Krzysztof Rogulski. „Wyrywacz serc” na podstawie powieści Borisa Viana został pokazany w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie w 1995 roku, była to pierwsza opera wyreżyserowana przez Mariusza Trelińskiego, dyrygował Wojciech Michniewski.
Jej czwarta opera, „Madame Curie”, wystawiona w paryskim Grand Auditorium de l’UNESCO w 2011 roku, spotkała się ze znakomitym odbiorem prasy i publiczności, spektakl wystawiono także w Operze Bałtyckiej w Gdańsku pod kierownictwem muzycznym Wojciecha Michniewskiego i reżyserii Marka Weissa. Partię tytułową kreowała Anna Mikołajczyk – Niewiedział, śpiewali także m. in. Daniel Borowski, Tomasz Rak, Bartłomiej Misiuda, Leszek Skrla i Paweł Skałuba. Rejestrację video spektaklu wydała firma DUX. W 2013 roku Francuska Akademia Płyt Lirycznych nagrodziła tę rejestrację „Złotym Orfeuszem” w kategorii „Prestiż liryczny Europy”. Warto wspomnieć , że uhonorowano wtedy inne nagranie polskiej opery, w kategorii „Najlepsza liryczna inicjatywa audiowizualna” zwyciężył „Manru” Ignacego Jana Paderewskiego, wystawiony przez Operę Nova w Bydgoszczy i także nagrany przez DUX. A Teatr Wielki w Poznaniu na swoim Facebookowym profilu doniósł, że w ramach zamówienia kompozytorskiego Elżbieta Sikora przygotuje operę, szczegóły poznamy już wkrótce.
Podczas organizowanej przez Académie Charles Cros ceremonii w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu, przyznano również nagrody: Honorowa dla zespołu Itinéraire za 50 lat pracy artystycznej oraz Grand Prix du Disque de Musique Contemporaine dla Enno Poppe za płytę „Prozession”.
