Aleksandra Kurzak jest obecnie najbardziej znaną polską sopranistką, występuje w takich uznanych teatrach operowych, jak The Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Royal Opera House w Londynie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Wiener Staatsoper, Teatro alla Scala w Mediolanie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Opéra Bastille w Paryżu czy Arena di Verona.
W minionych sezonach artystka sukcesywnie rozszerzała swój repertuar o takie partie, jak Micaëla w „Carmen” Georgesa Bizeta, Desdemona w „Otellu” i Elżbieta w „Don Carlosie” Giuseppe Verdiego, Santuzza w „Rycerskości wieśniaczej” Pietra Mascagniego, Nedda w „Pajacach” Ruggiera Leoncavalla, a także tytułowa Adriana Lecouvreur w operze Francesca Cilei i Fedora w operze Umberta Giordana. Istotną częścią jej angaży są role w operach Giacoma Pucciniego, w których od trzech lat regularnie występuje na scenie nowojorskiej The Metropolitan Opera: Musetta w „Cyganerii”, Liu w „Turandot”, Cio-Cio-San w „Madama Butterfly” i tytułowa Tosca, a w przyszłym sezonie artystycznym 2025/26 dołączy do nich Mimi w „Cyganerii”.
W Dzień Kobiet, 8 marca 2025 roku Aleksandra Kurzak była bohaterką czwartego już Koncertu z Gwiazdą w Teatrze Wielkim w Łodzi. W ubiegłym sezonie w ramach tego cyklu wystąpili Pretty Yende, Jakub Józef Orliński i Francesco Demuro.
W programie pierwszej części koncertu znalazły się cztery arie z oper Giuseppe Verdiego, w tym trzy z dzieł, w których sopranistka zadebiutuje w najbliższych miesiącach. Wieczór otworzyło bolero Eleny „Merce, dilette amiche” z V aktu „Nieszporów sycylijskich”. Brawurowym wykonaniem tej arii Aleksandra Kurzak wywalczyła I nagrodę na III Międzynarodowym Konkursie im. Stanisława Moniuszki w Warszawie w 1998 roku. Dziś z całą pewnością wykonuje ten utwór zgoła odmiennie, jej głos nabrał gęstości w brzmieniu i nieco ciemniejszego tembru. Walory te pozwalają artystce na poszerzanie repertuaru o bardziej dramatyczne partie, jak wspomniana właśnie Elena, a także Aida czy też Leonora z „Trubadura”, której aria „Tacea la notte placida” z I aktu zakończyła pierwszą część koncertu.
Kurzak w roli tytułowej Aidy po raz pierwszy wystąpi najbliższego lata w inscenizacji Stefano Pody na festiwalu Arena di Verona. W Łodzi artystka w arii „Ritorna vincitor” z I aktu opery pokazała wewnętrzny dramat tej bohaterki, nie potrafiącej dokonać wyboru pomiędzy lojalnością do ojczyzny a namiętnością do egipskiego dowódcy Radamesa. Sopranistka wykorzystała do tego kontrasty dynamiczne i umiejętność cieniowania barwy głosu, chociażby we fragmencie oznaczonym triste e dolce (ze smutkiem i słodyczą). Prawdziwą rewelacją okazała się natomiast modlitwa Desdemony „Ave Maria” z IV aktu „Otella” – doprawdy mistrzowskie frazowanie, piękne, dopracowane portamenta, a nade wszystko cudowne piano w jej zakończeniu.
W drugiej części wieczoru zabrzmiały wyłącznie fragmenty oper Giacoma Pucciniego, których wykonywanie – jak wielokrotnie podkreślała już śpiewaczka – zawsze były jej artystycznym marzeniem. Aleksandra Kurzak wcielała się w kolejne bohaterki tych dzieł, znakomicie oddając głosem towarzyszące im emocje i nakreślając ich osobowości. Była Mimi z „Cyganerii” (skromną, prostą w arii „Si, mi chiamano Mimi”), Cio-Cio-San z „Madama Butterfly” (młodzieńczą i naiwną w arii „Un bel do vedremo”), tytułową Toską (pełną skupienia i nadziei w modlitwie „Vissi d’arte”), a także tytułową Manon Lescaut („In quelle trine morbide”), której rolę dopiero w przyszłości włączy do swojego repertuaru.
Odpowiedzią artystki na gromkie owacje pod koniec koncertu były przygotowane na bis jeszcze dwie arie z oper Pucciniego: słynna aria Laurenty „O mio babbino caro” z opery „Gianni Schicchi” i wykonany z dużą dozą aktorstwa, pełen wdzięku Walc Musetty z „Cyganerii”.
Poprowadzona przez Rafała Janiaka orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi wykonała uwerturę do opery „Nieszpory sycylijskie” Giuseppe Verdiego, słynny Taniec Godzin z „Giocondy” Amilcare Ponchiellego, a także intermezza z oper „Rycerskość wieśniacza” Mascagniego, „Pajace” Leoncavalla oraz „Siostra Angelica”, „Edgar” i „Manon Lescaut” Pucciniego. Koncert poprowadzili dziennikarze związani z Polskim Radiem i Telewizją Polską Katarzyna Sanocka i Robert Kamyk. Współorganizatorem wydarzenia była ORFEO Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego.
