Pochodząca z Krakowa artystka roztacza wokół siebie aurę prawdziwego blichtru, z którym utożsamiać mogą się tylko nieliczni. W przypadku Grażyny Brodzińskiej określenie „primadonna” nie jest żadną hiperbolą czy nadużyciem. Jej wizerunek, stawiany za wzór elegancji i klasy, stał się wręcz ikoniczny. Gdy wkracza ona na scenę, zaciera się granica pomiędzy otaczającą rzeczywistością a uniwersum na wskroś baśniowym. Głos, taniec, każdy gest opanowany do perfekcji oraz szyte specjalnie dla niej suknie, z których każda jest dziełem sztuki – to wizytówka tej niezwykle lubianej śpiewaczki.
Grażyna Brodzińska jest niezaprzeczalnym potwierdzeniem tezy Bogusława Kaczyńskiego, który zwykł mawiać: Śpiewaczki są barwne jak kolibry w amazońskiej puszczy. Nie ulega wątpliwości, iż była ona na szczycie listy nazwisk najbliższych jego sercu. Z lubością i pietyzmem zapowiadał on każdy z jej występów. Jej pojawienie się na scenie wywołuje dreszcz emocji, a potem burzę oklasków – pisał najsłynniejszy polski popularyzator muzyki klasycznej. Potrafi ona, jak nikt inny, wzruszać i bawić, ujmuje nowoczesnością interpretacji i teatralną prostotą, lecz kiedy trzeba zniewala należnym gatunkowi patosem. Dodatkowo potrafi obnosić po scenie swoje przepiękne suknie z maestrią godną największych.
Kariera tej nietuzinkowej artystki trwa nieprzerwanie już od ponad pół wieku. Grażyna Brodzińska ma na swoim koncie liczne pierwszoplanowe role operetkowe oraz operowe, jak również musicalowe. Przez kolejne dekady była solistką Teatru Muzycznego w Gdyni, na scenie którego zadebiutowała w 1969 roku podczas dyrekcji Danuty Baduszkowej. Następnie weszła w skład zespołu solistów Teatru Muzycznego w Szczecinie (dzisiejszej Opery na Zamku), nieistniejącej już Operetki Warszawskiej, Teatru Muzycznego „Roma” oraz Gliwickiego Teatru Muzycznego.
Do jej najsłynniejszych scenicznych wcieleń operetkowych należą m.in.: Hanna Glawari w „Wesołej Wdówce”, Silva Varescu w „Księżniczce Czardasza”, Adela w „Zemście nietoperza”, Joanna w „Błękitnym zamku”, Daisy w „Balu w Savoy’u”, Krysia w „Ptaszniku z Tyrolu”, tytułowa „Perichola” czy Juliszka w „Błękitnej Masce”. Publiczności operowej dała się poznać m.in. jako Pamina w „Czarodziejskim flecie” i Zerlina w „Don Giovannim”, musicalowej zaś jako Eliza Doolittle w „My Fair Lady”.
Jest najczęstszą bywalczynią Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy, na który widzowie ze wszystkich stron Polski przyjeżdzają specjalnie dla niej. W ostatnich latach występowała na terenie całego kraju z cyklem koncertów „Grażyna Brodzińska i jej goście”, promując utalentowanych instrumentalistów i wokalistów. U jej boku wystąpili wówczas m.in. Janusz Kruciński, Marcin Jajkiewicz, Bogdan Kierejsza czy Wiesław Prządka.
Do jej najświeższych sukcesów zalicza się premiery operetki „Wesoła Wdówka” w Mazowieckim Teatrze Muzycznym (2019, reż. Henryk Konwiński) oraz Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku (2021, reż. Michał Znaniecki), gdzie solistka z charakterystycznym sobie wdziękiem kreuje kultową już postać Hanny. Grażyna Brodzińska wzięła także udział w licznych nagraniach. Wydała cztery solowe albumy studyjne oraz jeden z duetami operetkowymi, „Pardon, Madame”, wspólnie z tenorem Bogusławem Morką.
