Magdalena Falewicz urodziła się w Lublinie. Studiowała w Warszawie u Olgi Olginy i Marii Kunińskiej. Zadebiutowała na scenie Teatru Wielkiego w 1971 roku, kreując tytułową Liviettę w operze „Livietta i Tracollo” Giovanniego Battisty Pergolesiego, przedstawieniem dyrygował Antoni Wicherek. Zdobyła Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie w Tuluzie w 1972 i na kilka lat związała się z berlińską Komische Oper Berlin, gdzie kreowała m. in.: Oskara w „Balu maskowym” Giuseppe Verdiego, Hrabinę w „Weselu Figara” Wolfganga Amadeusza Mozarta, Nataszę w „Wojnie i pokoju” Sergiusza Prokofiewa i tytułową Madame Butterfly Giacomo Pucciniego. W tym czasie występowała też w Operze w Bostonie (Mimi w „Cyganerii” Pucciniego i Marcelina w „Fideliu” Ludwiga van Beethovena. (obok Teresy Kubiak i Johna Vickersa).
Od 1979 roku związała się z berlińską Staatsoper, gdzie kreowała Zdenkę w „Arabelli” Ryszarda Straussa, Donnę Elwirę w Don Giovannim” i Paminę w „Czarodziejskim flecie” Wolfganga Amadeusza Mozarta, Liu w „Turandot” Giacomo Pucciniego, Tatianę w „Eugeniuszu Onieginie” Piotra Czajkowskiego, czy Ewę w „Śpiewakach norymberskich” Ryszarda Wagnera. Występowała także na innych niemieckich scenach, m. in. w Lipsku, Frankfurcie nad Menem i Wiesbaden. Występowała w Cardiff i Liverpoolu, Oksfordzie, Birmingham, Southampton, Bristolu i Manchesterze. Na scenie English National Opera wystąpiła jako Madame Butterfly w 1983 roku. W Warszawie pojawiła się w 1979 roku, jako Hrabina, podczas gościnnych występów Komische Oper na scenie Teatru ROMA. Występowała też na scenach wielu filharmonii.
Była żoną amerykańskiego tenora Johna Moulsona, po jego śmierci, w połowie lat 90., wraz z synem wyjechała do Stanów Zjednoczonych, została pedagogiem wokalistyki w School of Music stanowego uniwersytetu Georgii w Atlancie.
Dokonała wielu nagrań studyjnych, zarejestrowała m. in. „Orfeusza i Eurydykę” Christopha Willibalda Glucka (partia Amora, nagraniem dyrygował Sigiswald Kuijken, u boku takich artystów jak René Jacobs i Marjanne Kwecksilber) oraz tytułową Mądrą w dziele Carla Orffa (pod dyrekcją Herberta Kegla).
Profesor Małgorzata Komorowska o Magdalenie Falewicz opublikowała na portalu Maestro ciekawy artykuł, pt. „Daleka”, to jedno z nielicznych polskich źródeł o karierze artystki, która na Wikipedii ma tylko stronę w języku angielskim.
Bardzo dziękujemy portalowi Maestro i Juliuszowi Multarzyńskiemu za zgodę na wykorzystanie zdjęcia Artystki.
