Była wybitną interpretatorką repertuaru operowego, oratoryjnego i pieśniarskiego. Jej charakterystyczny, ciemny alt pozwalał na tworzenie kreacji niezwykle zróżnicowanych – od barokowych lamentów Bacha, przez dramatyzm Mahlera, aż po ekspresję dzieł współczesnych kompozytorów, w tym Krzysztofa Pendereckiego. Występowała na najbardziej prestiżowych scenach: Deutsche Oper Berlin, Royal Opera House w Londynie, Wiener Staatsoper, Théâtre de la Monnaie w Brukseli, czy Carnegie Hall w Nowym Jorku.
Urodzona 24 lutego 1952 roku w Toruniu, Jadwiga Rappé rozpoczęła swoją edukację muzyczną pod kierunkiem Zofii Brégy, kontynuując ją w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Jerzego Artysza. W 1980 roku zdobyła I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Bachowskim w Lipsku, a rok później – Złoty Medal na Festiwalu Młodych Solistów w Bordeaux. To był początek jej międzynarodowej kariery.
Śpiewała w operach m.in. Czajkowskiego, Glucka, Haendla, Pendereckiego, Ponchiellego, Prokofiewa, Purcella, Straussa, Szymanowskiego, Verdiego i Wagnera. Była ceniona zwłaszcza za kreacje Erdy w „Pierścieniu Nibelunga” Wagnera, które wykonywała w Berlinie, Londynie i Wiedniu, a także utrwaliła na płycie dla EMI pod batutą Bernarda Haitinka.
Choć zachwycała także w operze, jej prawdziwym żywiołem była muzyka oratoryjna i pieśniarska. Wykonywała dzieła od Bacha i Beethovena, przez Brucknera, Dvořáka i Mahlera, aż po Moniuszkę i Pendereckiego. Wielu kompozytorów pisało specjalnie dla niej – brała udział w licznych prawykonaniach muzyki współczesnej.
Pozostawiła po sobie imponującą dyskografię: ponad 50 albumów dla wytwórni Teldec, Erato, Decca, Naxos. Jej nagrania były wielokrotnie nagradzane – siedem razy uhonorowano ją Fryderykiem, a „Polskie Requiem” Pendereckiego, w którym brała udział, zostało nominowane do nagrody Grammy w 2005 roku.
Była także znakomitym pedagogiem. Od 2000 roku prowadziła klasę śpiewu solowego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz wykładała w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Jako jurorka zasiadała w składach najważniejszych konkursów, w tym Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki.
Przez ponad dwie dekady prowadziła klasę śpiewu solowego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, wykładała także w Akademii Muzycznej w Gdańsku, udzielała się na kursach mistrzowskich w Polsce i za granicą, była jurorem najbardziej prestiżowych konkursów wokalnych, m.in. Międzynarodowego Konkursu im. Stanisława Moniuszki i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari.
Jej pasja, elegancja i niezmienne zaangażowanie w promocję muzyki polskiej czyniły ją nie tylko wielką artystką, ale też duchową przewodniczką i mentorką dla wielu pokoleń muzyków.
W jednym z wywiadów powiedziała: Śpiewak nie może być tylko głosem. Musi być świadkiem. Interpretatorem. Czułym instrumentem. Nie dla siebie. Dla ludzi.
