Na koncert zatytułowany „Czar lata” składa się muzyka kompozytorów polskich oraz niemieckich. Na początek zabrzmi „Uwertura na orkiestrę symfoniczną” Grażyny Bacewicz. Napisany w 1943 roku utwór, już od mającej miejsce dwa lata później prapremiery, oczarował krytyków i melomanów dynamiką, spójnością i wielowątkowym bogactwem kompozycji. Stefan Kisielewski wyraził swój zachwyt następującymi słowami: Krótka, iskrząca się życiem i pędząca jak na skrzydłach temperamentu rytmicznego Uwertura (…) ma tematykę jasną, prostą, wesołą, formę zwartą, instrumentację pełną nieszablonowych pomysłów. Jest to jedno z najsłynniejszych i najczęściej wykonywanych dzieł polskiej kompozytorki.
Kolejnym punktem programu są „Fünf Gedichte für eine Frauenstimme” („Pięć wierszy na głos kobiecy”), znane powszechnie jako „Wesendonck Lieder”, WWV 91. Na dzieło Ryszarda Wagnera, powstałe w latach 1857-1858, składa się cykl pieśni, za kanwę do których posłużyła poezja Matyldy Wesendonck. Prywatnie, Matylda była żoną Ottona Wesendoncka, jednego z mecenasów wspierających twórczość Wagnera. Stała się muzą kompozytora, zaś niektóre źródła podają, iż żywił on do niej głębsze uczucia. Co potęguje fakt, iż „Wesendonck Lieder” powstały dokładnie w tym samym czasie, gdy Wagner pracował nad partyturą do „Tristana i Izoldy” – opery opiewającej jedną z najsłynniejszych historii miłosnych w dziejach literatury. Dwie spośród pięciu pieśni określił nawet mianem „szkiców” do „Tristana i Izoldy”, które ewoluowały w ostateczną formę operową. Podczas prawykonania „Wesendonck Lieder” nie ujawniono nazwiska autorki tekstów i było ono utrzymywane w sekrecie aż do jej śmierci w 1902 roku.
Pieśni wykona Agnieszka Rehlis, triumfująca na scenach operowych całego świata, polska mezzosopranistka. Do jej największych sukcesów należą występy m.in. w Royal Opera House w Londynie, Teatro di San Carlo w Neapolu, Teatro Real w Madrycie, Verona Teatro Filarmonico w Weronie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Opernhaus w Zurychu czy Komische Oper w Berlinie. Obecnie artystka przebywa w Mediolanie, gdzie już 7 grudnia zadebiutuje w spektaklach „Borysa Godunowa” na otwarcie sezonu artystycznego w La Scali.
W drugiej części koncertu zabrzmi „II Symfonia D-dur op. 73” Johannesa Brahmsa. Jest to kompozycja z 1877 roku, powstała w dość krótkim okresie zaledwie kilku miesięcy, gdy Brahms przebywał na letnich wakacjach w Karyntii. Nazywana jest symfonią „Pastoralną”, ze względu na jej idylliczny, radosny charakter i porównywana do „VI Symfonii F-dur op. 68” Ludwiga van Beethovena, o tym samym tytule. Dzieło składa się z czterech części: I. Allegro non troppo, II. Adagio non troppo, III. Allegretto grazioso, IV. Allegro con spirito. Prawykonanie miało miejsce w grudniu 1877 roku w Wiedniu pod batutą Hansa Richtera.
Orkiestrą NFM Filharmonii Wrocławskiej zadyryguje, po raz pierwszy, Marta Gardolińska, Ma na swoim koncie międzynarodowe sukcesy, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Francji, Austrii. Jest finalistką i laureatką licznych konkursów dyrygenckich, m.in. w Hongkongu, Salonikach, Białymstoku. Od sezonu 2021/2022 pełni funkcję dyrektora muzycznego Opéra national de Lorraine. Polska dyrygentka jest pierwszą w historii instytucji kobietą na tym stanowisku.
Koncert 9 grudnia w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu poprzedzi wykład prof. Jana Hartmana zatytułowany „Muzyka i emocje”.
