Lesław Pawluk ukończył Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie, był uczniem Włodzimierza Kaczmara. Na początku występował m. in. w Filharmonii Krakowskiej, Teatrze Muzycznym w Gdyni, w Operetce w Łodzi i Operetce Warszawskiej.
W Teatrze Wielkim zadebiutował jako Dzidzi w „Hrabinie” Stanisława Moniuszki u boku tak wspaniałych nazwisk jak Alina Bolechowska (Hrabina), Halina Słonicka (Panna Ewa), Jadwiga Dzikówna (Bronia), Stanisław Żerdzicki (Kazimierz), spektakl 6 kwietnia 1963 roku prowadził Mieczysław Mierzejewski. Pawluk kreował także m. in. Damazego w „Strasznym dworze” , Edrisiego w „Królu Rogerze”, Jenika w „Sprzedanej narzeczonej”, Pedrilla w „Uprowadzeniu z seraju”, Beppa w „Pajacach”. Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej podaje, że Lesław Pawluk wystąpił na tej scenie ponad 1000 razy, ostatni raz w 1987 roku, wykonując u boku Barbary Zagórzanki, Jerzego Artysza i Józefa Przestrzelskiego pod dyrekcją Andrzeja Straszyńskiego partię Spoletty w „Tosce”.
Posługując się niemieckim systemem kategoryzacji głosów Stimmfach, głos Lesława Pawluka można zaliczyć do rodzaju tenora komicznego (tenora buffo). Pawluk często występował też w repertuarze współczesnym („Chłopi” Witolda Rudzińskiego „Bunt żaków” Tadeusza Szeligowskiego, „Awantura w Recco” Macieja Małeckiego).
Jego żoną jest Janina Anna Pawluk, wybitna pianistka, korepetytorka solistów i coach wokalny. Po zakończeniu kariery scenicznej zajął się działalnością pedagogiczną.
Rafał Bartmiński po otrzymaniu II Nagrody na VI Międzynarodowym Konursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki tak wspominał swojego mistrza w „Dodatku Moniuszkowskim” kwartalnika „Trubadur” w 2007 roku: (…) występ w finale jest zwieńczeniem ciężkiej pracy. Bardzo dużo pracowałem z panią Anną Pawluk i panem profesorem Lesławem Pawlukiem. Chciałbym im złożyć głęboki ukłon i bardzo podziękować.
