Nina Stano urodziła się w 1919 roku w Warszawie. Młodość spędziła m.in. we Lwowie, gdzie kształciła się muzycznie najpierw jako skrzypaczka, z czasem podjęła edukację wokalną. Większość wojny spędziła w Krakowie, gdzie była m.in. uczennicą Ady Sari, a równocześnie kształciła się w Akademii Handlowej. Po wojnie wróciła do Warszawy i niebawem rozpoczęła naukę na Wydziale Wokalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w klasie Ady Sari. W latach 50. była solistką Teatru Wielkiego w Warszawie, zadebiutowała tam w 1951 roku jako Panna Ewa w „Hrabinie” Stanisława Moniuszki. Dawała także koncerty i recitale w innych miastach.
Na początku lat 60. wyjechała do Austrii. Śpiewała w Operze Wiedeńskiej, w operach w Grazu i Lipsku. Najdłużej występowała w Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie, występując wówczas także na innych scenach europejskich, m.in. w Szwajcarii.
W pierwszej połowie lat 70. Stano podjęła działalność pedagogiczną, najpierw w Wyższej Szkole Muzycznej w Akwizgranie, później w warszawskiej Akademii Muzycznej. Była również konsultantką wokalną w Teatrze Wielkim. W latach 1978–1992 kierowała wokalnym studiem operowym przy Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie, była tam również docentką na uczelni muzycznej. Przyszłym śpiewakom udzielała również prywatnych lekcji.
Podczas kariery wokalnej w jej repertuarze znalazła się m.in. Królowa Nocy z „Czarodziejskiego fletu” Wolfganga Amadeusza Mozarta i Zuzanna z jego „Wesela Figara”, Rozyna z „Cyrulika sewilskiego” Gioachina Rossiniego, Gilda z „Rigoletta” Giuseppe Verdiego oraz Zerbinetta z „Ariadny na Naxos” Ryszarda Straussa. Śpiewaczka dokonała wielu nagrań dla Archiwum Polskiego Radia, niestety nie są one ogólnie dostępne.
Jej uczniami byli m.in. Krisztina Laki, Celina Lindsey, Piotr Bednarski, Suzanne Gari, Katarzyna Niemiec, Peter Seiffert oraz Akeshi Wakamoto. W 1990 roku odznaczono ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 28 lutego 2017 roku w Warszawie, mając 97 lat.
Sylwia Stano jest kulturoznawczynią i pisarką, a także promotorką czytelnictwa. Pisze m.in. dla „Przekroju” i „Pisma”. Jest założycielką firmy Bibliocreatio, współautorką książek „Oto jest Kaśka”, „Ada to wypada” (z Zofią Karaszewską), a także „Całe szczęście jestem kobietą” (z Romą Gąsiorowską). Jest wnuczką śpiewaczki operowej Niny Stano, której postać zainspirowała ją do stworzenia powieściowej Gusty Star.
– Musiałam opowiedzieć historię mojej babci na nowo, ponieważ, mimo że wydawało mi się, iż dobrze ją znam, były w jej życiu tajemnice, którymi nigdy się z nami nie podzieliła. A jak zaczęłam opowiadać, to powstała bohaterka, która ma w sobie cechy mojej babci, ale nie jest już nią. Tak powstała Gusta Star. Powojenna Warszawa natomiast zawsze była dla mnie fascynującym miejscem, o którym dużo się u mnie w domu mówiło. Kocham to miasto i jego historię. Mam nadzieję, że Gusta Star wejdzie na scenę i weźmie wysokie „f ” albo chociaż „c”, jak na Królową Nocy przystało – mówi autorka.
– Sylwia Stano znajduje inspirację w życiu swojej babki, wspaniałej artystki operowej Niny Stano, i tworzy opowieść, która wciąga bez reszty. To wspaniałe, jak różne inspiracje można znaleźć w mojej ukochanej operze! Polecam wszystkim spragnionym dobrej literatury! – pisze o książce Aleksandra Kurzak.
Akcja powieści rozpoczyna się po wojnie, w 1947 roku. Gustawa Starewicz leczy wojenne traumy, a kiedy umiera jej nauczycielka śpiewu, dziewczyna dostaje szansę, by zastąpić ją podczas koncertów inaugurujących scenę operową w Puszczy Białowieskiej. Przyjmuje pseudonim sceniczny Gusta Star i rozpoczyna karierę. Ale mamy też tutaj nieposkromioną dziką naturę, puszczańskie magiczne obrzędy i bezlitosną walkę o miejsce na szczycie. Dużą rolę odgrywa okultyzm, czarna magia, a nawet zabobony. Są tu trzy zbrodnie i trzy śmierci w operowym środowisku powojennej Warszawy.
Powieść Sylwii Stano „Opera na trzy śmierci” ukazała się nakładem Wydawnictwa Znak, które w ostatnim czasie opublikowało dwie inne operowe książki: „Dobrissimo! Opera od kuchni” Aleksandry Kurzak i Marzeny Rogalskiej oraz ,,Moja twarz brzmi znajomo!” Małgorzaty Walewskiej i Agaty Ubysz.
