REKLAMA

Fryderyk Festiwal 2025. Lista zwycięzców w kategoriach muzyki klasycznej

30 marca 2025 roku w Katowicach w NOSPR odbyła się Gala Muzyki Poważnej „Fryderyk Festiwal 2025”. Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach poprowadził Michał Nestorowicz, a wystąpili m. in. sopranistka Gabriela Legun, laureatka tegorocznego Paszportu Polityki w kategorii „Muzyka Poważna”, wiolonczelista Antoni Wrona, laureat III nagrody na 12. Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie oraz Poldowski String Quartet i mezzosopranistka Agata Schmidt.

Akademia Fonograficzna zdecydowała się wprowadzić w tym roku crossover (połączenie klasyki z rozrywką, czerpanie z wielu stylów naraz bez żadnych ograniczeń) jako jedną z kategorii, w których przyznawana jest ta nagroda. Miało to także wpływ na dobór programu: własne utwory przedstawili młodzi wykonawcy i kompozytorzy w jednej osobie: Mateusz Smoczyński, Michał Pepol oraz „kompozytor koncertujący” Dariusz Przybylski. A przede wszystkim postawiliśmy w tym roku w programie gali na młodych – w nich przyszłość klasyki – powiedziała Anna S. Dębowska, dyrektorka artystyczna gali.

Gabriela Legun © Mieszko Piętka/AKPA
Gabriela Legun © Mieszko Piętka/AKPA

Złotym Fryderykiem – honorową nagrodą za całokształt twórczości wręczaną artystom, którzy w sposób szczególny zasłużyli się dla rozwoju polskiej kultury muzycznej – nagrodzono profesora Joachima Grubicha, pioniera muzyki organowej w Polsce, wybitnego muzyka i pedagoga, autora ponad trzydziestu nagrań płytowych i licznych realizacji radiowych i telewizyjnych.

Złoty Fryderyk dla Joachima Grubicha © Mieszko Piętka/AKPA
Złoty Fryderyk dla Joachima Grubicha © Mieszko Piętka/AKPA
  • Nagranie opery Christopha Willibalda Glucka „Orfeo & Euridice” z udziałem Jakuba Józefa Orlińskiego i zespołu Il giardino d’amore pod dyrekcją Stefana Plewniaka wydaną przez Warner Classics & Erato nagrodzono Fryderykiem w kategorii „Album Roku: Muzyka Dawna”;
  • Jako „Album Roku: Muzyka Oratoryjna i Operowa” wyróżniono płytę z utworami Karola Szymanowskiego, z udziałem Iwony Sobotki i Giancarlo Guerrero, dyrygującego NFM Filharmonią Wrocławską;
  • Jako „Album Roku: Muzyka Kameralna – Wokalna” uhonorowano „Pieśni zebrane” Ludomira Różyckiego, na płycie Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów występują Urszula Kryger (mezzosopran) i Paweł Cłapiński (fortepian);
Stefan Plewniak © Mieszko Piętka/AKPA
Stefan Plewniak © Mieszko Piętka/AKPA
  • Albumem Roku: Muzyka Koncertująca” zostało nagranie „Witold Szalonek: Connections” z udziałem Joanny Freszel (głos), Ani Karpowicz (flet), Tomasza Koniecznego (bas-baryton), Urszuli Kryger (alt), Maksymiliana Lipienia (obój). Zespół Śpiewaków Miasta Katowice „Camerata Silesia” i AUKSO Orkiestrę Kameralną Miasta Tychy poprowadził Marek Moś, płyta ukazała się w Anaklasis;
  • Fryderyka za „Album Roku: Muzyka Współczesna” otrzymał „Album rodzinny” Jerzego Kornowicza i Michała Rusinka, w jego nagraniu udział wzięli: Ewa Biegas (sopran), Jan Jakub Monowid (kontratenor), AUKSO Orkiestra Kameralna Miasta Tychy pod dyrekcją Marka Mosia, wydawcą jest Anaklasis.
  • Za „Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej” uznano „Complete Symphonic Works Vol. 3” Grażyny Bacewicz, WDR Sinfonieorchester dyrygował Łukasz Borowicz, a wydawnictwo firmuje CPO.

Pełna lista laureatów znajduje się tutaj.

Urszula Kryger © Mieszko Piętka/AKPA
Urszula Kryger © Mieszko Piętka/AKPA

Fryderyki to najważniejsze narody muzyczne przyznawane od 1995 roku przez Akademię Fonograficzną, czyli powołane przez Związek Producentów Audio Video jury, w skład którego wchodzi niemal 1 800 artystów, twórców, producentów, dziennikarzy i reprezentantów branży fonograficznej. Nominowani do Fryderyków wyłaniani są w drodze tajnego głosowania wszystkich członków Akademii podzielonej na trzy sekcje: muzyki rozrywkowej, poważnej i jazzowej.

Zwycięzcy są wybierani w drugiej turze tajnego głosowania. W ubiegłym roku aż dwa Fryderyki otrzymał Rafał Blechacz. Głównymi triumfatorami 30. jubileuszowej edycji Fryderyków byli także Jakub Józef Orliński za płytę „Beyond” w kategorii „Muzyka Dawna” i Łukasz Borowicz za potrójny album sygnowany jego nazwiskiem w kategorii „Muzyka Oratoryjna i Operowa”. Złotego Fryderyka odebrał Krzysztof Meyer.

Polscy artyści na świecie: Ewelina Marciniak reżyseruje „Zmierzch bogów”

Przed dwoma laty publiczność w Bernie zachwycała się premierą „Złota Renu” Wagnera – pisze Jörn Florian Fuchs („Walkiria dla zaawansowanych”, BR-Klassik). Teraz polska reżyserka Ewelina Marciniak kontynuuje swoją pracę realizując „Walkirię”. Wystawienie po raz kolejny wzbudza wielki zachwyt, nie jest przy tym pozbawione intelektualnej głębi. Egbert Tholl („Arcydzieło”, Süddeutsche Zeitung) recenzuje spektakl w następujący sposób: Ewelina Marciniak swoim wystawieniem „Walkirii” w Bernie konsekwentnie realizuje Wagnerowski „Pierścień”, opowiadając przy tym do głębi ludzką historię.

„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis
„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis

Peter Wäch ( „W <<Zygfrydzie>> Wagnera siedzenie czasami wydaje się ciężkie”, Plattform J) donosi, że reżyserka Ewelina Marciniak i jej projektantka kostiumów Julia Kornacka rygorystycznie realizują swoje przedstawienie, będące mieszanką estetyki przedszkola, dyskotekowego glamour i strojów raperskich. Z czasem okaże się, że to odczytanie, mające celowo infantylne rysy, jest w stanie zneutralizować Wagnerowski ciężkość w muzyce i śpiewie – przynajmniej wizualnie.

Nic więc dziwnego, że z ogromnym napięciem oczekiwano jej produkcji „Zmierzchu bogów”, ostatniego ogniwa „Pierścienia Nibelunga”. Premiera odbyła się 30 marca 2025 roku, spektakl pokazany zostanie także 13 i 16 kwietnia, 2, 11 i 17 maja oraz 1 czerwca 2025 roku. Scenografię przygotował Mirek Kaczmarek, kostiumy Julia Kornacka, choreografię Mikołaj Karczewski, za reżyserię odpowiedzialny jest Bernhard Bieri.

„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis
„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis

Spektakl poprowadzi muzycznie Nicholas Carter, wystąpią: James Kee (Zygfryd), Jonathan McGovern (Gunther), Christian Valle (Hagen), Lawson Anderson i Zoltán Nagy (Alberyk), Claude Eichenberger (Brunnhilda), Cassandra Wright (Gudruna i Trzecia Norna), Susanne Gritschneder (Waltrauda), Susanne Gritschneder (Pierwsza Norna), Marcela Rahal i Freya Apffelstaedt (Druga Norna), Patricia Westley, Evgenia Asanova, Marcela Rahal (Córy Renu).

„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis
„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis

Ewelina Marciniak to jedna z najgłośniejszych polskich reżyserek teatralnych. Jest absolwentką europeistyki i dramatologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz reżyserii dramatu na PWST w Krakowie. Zrealizowała wiele produkcji dramatycznych, pracuje na najważniejszych teatralnych scenach w Polsce. Duże kontrowersje wywołał spektakl „Śmierć i dziewczyna” przygotowany w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W 2016 roku otrzymała prestiżową polską nagrodę kulturalną „Paszport Polityki” w kategorii „Teatr” za epickie wizje sceniczne i zgłębianie kobiecej perspektywy w zdominowanym przez mężczyzn świecie teatru. W Niemczech zadebiutowała „Snem nocy letniej” Williama Szekspira we Freiburgu w 2018 roku. W sezonie 2019/20 wyreżyserowała „Boksera” Szczepana Twardocha w Thalia Theatre w Hamburgu, za co otrzymała najważniejszą niemiecka nagrodę teatralną „Der Faust” w 2020 roku.

„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis
„Zmierzch bogów” w reżyserii Eweliny Marciniak w Bühnen Bern © Rob Lewis

„Złoto Renu” było w 2021 roku w Bernie jej debiutem operowym, na tej scenie zrealizowała cały „Pierścień Nibelunga”, także „Walkirię” (2023) i „Zygfryda” (2024).

85 śpiewaków w 12. Konkursie Moniuszkowskim

Zgodnie z Regulaminem zgłoszenie powinno zawierać linki do nagrań video co najmniej 2 utworów wykonanych nie wcześniej niż 5 lutego 2024 roku. Wszystkich kandydatów oceniała Komisja Kwalifikacyjna, powołana przez Dyrektora Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Waldemara Dąbrowskiego. W jej skład weszli: Brenda Hurley (coach wokalny i pianistka), René Massis (śpiewak i dyrektor Agence Massis Opéra AMO), Agnieszka Rehlis (mezzosopran) i Ayşe Sezerman (sopran). Brenda Hurley oraz René Massis zostali zaproszeni do Jury Preselekcyjnego po raz kolejny. Agnieszka Rehlis będzie brała udział w tym projekcie po raz piąty, po raz pierwszy oceniała kandydatów w roku 2013.

Do I etapu zakwalifikowanych zostało 85 śpiewaków, w tym 16 uczestników z Polski (kilku z nich reprezentuje dwa kraje), 11 z Korei Południowej, 8 z Chin i Ukrainy, 6 z Włoch, są też przedstawiciele m. in. Niemiec, Francji, Chorwacji i Czech. Wystapi 39 sopranów, 13 mezzosopranów i barytonów, 10 tenorów, 5 bas-barytonów i 5 basów.

Polskę reprezentować będą (w nawiasach podano numer katalogowy konkursu):

  • Gabriela Celińska – mezzosopran (8)
  • Adrian Domarecki – tenor (14)
  • Marcel Durka (Niemcy/Polska) – baryton (17
  • Anna Grycan Bońkowska – mezzosopran (20 )
  • Marta Huptas – sopran (27)
  • Adrian Janus – baryton (29)
  • Joanna Kędzior – sopran (32)
  • Justyna Khil – sopran (33)
  • Hubert Kowalczyk – bas (40)
  • Magdalena Kuźma (USA/ Polska) – sopran (42)
  • Krzysztof Lachman – tenor (43)
  • Stanisław Napierała – tenor (54)
  • Grzegorz Pelutis – baryton (58)
  • Dominika Stefańska – mezzosopran (69)
  • Paweł Trojak – baryton (77)
  • Andżelika Wiśniewska – mezzosopran (81)

Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Stanisława Moniuszki

Największy konkurs wokalny w Polsce jest organizowany przez Teatr Wielki – Operę Narodową, jego dyrektorem jest od 2012 roku Beata Klatka. W nadchodzącej edycji Konkursu uczestników będzie oceniać 15 jurorów pod przewodnictwem, podobnie jak w 2019 i 2022 roku, Johna Allisona, redaktora naczelnego brytyjskiego magazynu „Opera”. W jury ponownie zasiądą: Izabela Kłosińska (dyrektor ds. castingu, Teatr Wielki – Opera Narodowa), Olga Pasiecznik (sopran), Edith Wiens (Internationale Meistersinger Akademie), Mariusz Kwiecień (baryton), Tobias Truniger (Munich Opera Studio), Peter Mario Katona (Royal Opera House, Covent Garden), Paul Hopper (Los Angeles Opera), Tobias Hasan (Staatsoper Unter den Linden w Berlinie) i Evamaria Wieser (Salzburg Festival, Lyric Opera of Chicago). Po raz pierwszy w gronie jurorów Konkursu znajdą się: Thomas Laussmann (Metropolitan Opera), Dominik Licht (Salzburg Easter Festival, Royal Danish Opera), Brian Dickie (Garsington Opera, English National Opera), Rosemary Joshua (Dutch National Opera Studio), Karen Stone (Opera Europa).

12. Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Stanisława Moniuszki rozpocznie się 2 czerwca 2025 roku. 7 czerwca 2025 roku nastąpi III etap przesłuchań konkursowych, ogłoszenie wyników oraz ceremonia wręczenia nagród.

Juliana Grigoryan podczas Konkursu Moniuszkowskiego © Karpati&Zarewicz, Serwis Konkursu Moniuszkowskiego
Juliana Grigoryan podczas Konkursu Moniuszkowskiego © Karpati&Zarewicz, Serwis Konkursu Moniuszkowskiego

W ubiegłej, 11. edycji Nagrodę Grand Prix zdobyła Juliana Grigoryan, nagrodzono Nombulelo Yende, Dariję Auguštan i Yuliię Zasimovą w kategorii głosów kobiecych oraz Szymona Mechlińskiego, Volodymyra Tyshkova i Rafaela Alejandro Del Angel Garcia.  

Czy Boris Kudlička zostanie nowym dyrektorem Teatru Wielkiego?

Boris Kudlička jest absolwentem scenografii w Katedrze Projektowania Scenografii i Kostiumu na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Groningen. Z Teatrem Wielkim – Operą Narodową związany jest od 1995 roku, gdzie początkowo był współpracownikiem i asystentem legendarnego scenografa Andrzeja Kreütz Majewskiego. Sensacją w 1999 roku była „Madame Butterfly” – jego pierwsza zrealizowana wspólnie z Mariuszem Trelińskim produkcja. Kilka tygodni temu świętowano 25-lecie tej inscenizacji, która pokazana była w wielu zagranicznych teatrach i która ciągle pozostaje w repertuarze Opery Warszawskiej. Tak rozpoczęła się ich współpraca, razem zrealizowali jeszcze wiele tytułów, ale żaden z nich nie odniósł tak spektakularnego sukcesu na świecie.

Mimowie Krzysztof Czerny, Tomasz Nerkowski i Michał Ciećka oraz Shay Blioch (Suzuki) w „Madame Butterfly” w Izraelu © Ida Seckler
Mimowie Krzysztof Czerny, Tomasz Nerkowski i Michał Ciećka oraz Shay Blioch (Suzuki) w „Madame Butterfly” w Izraelu © Ida Seckler

Kudlička przygotowywał scenografie także dla innych reżyserów, takich jak: m. in.: Keith Warner, Amon Miyamoto, Florentine Klepper i Dale Duesing. Współpracował z najważniejszymi scenami operowymi na całym świecie, stworzył scenografie do blisko 100 tytułów operowych. Spektakle Mariusza Trelińskiego z jego scenografią były koprodukcją Teatru Wielkiego-Opery Narodowej z The Metropolitan Opera w Nowym Jorku, ostatnio prezentowano tam „Moc przeznaczenia”.

Współprojektował m.in. polskie pawilony na Expo w Hanowerze w 2000 roku i w Szanghaju w 2010 roku. Od zawsze zajmował się działalnością wystawienniczą i projektową. W 2015 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015).

Judit Kutasi jako Preziosilla w „Mocy przeznaczenia” © Karen Almond
Judit Kutasi jako Preziosilla w „Mocy przeznaczenia” © Karen Almond

Dwa lata temu scenograf oświadczył, że zrywa z operą i wraca do zawodu architekt. Założył firmę Boris Kudlička with Partners, zajmującą się projektowaniem luksusowych wnętrz komercyjnych i mieszkalnych. Uznałem, że w teatrze już nie rozwijam się tak, jak bym chciał, i tworzenie po raz kolejny scenografii do „Madame Butterfly” już mnie nie interesuje– mówił w rozmowie z Martyną Bednarską-Ćwiek dla Design Alive. Zgodził się jednak przyjąć zaproszenie do konkursu na dyrektora Teatru Wielkiego.

Postępowanie zorganizowano w formule zamkniętej, co wzbudziło kontrowersje i protesty środowiska, ale także muzyków orkiestry TW-ON. 14 lutego 2025 roku podczas oklasków po zakończeniu premierowego spektaklu „Simona Boccanegry” w Teatrze Wielkim–Operze Narodowej w kanale pod sceną pojawił się napis: „Premierze, zostaw nam Dąbrowskiego”. Ministra Hanna Wróblewska była obecna na przedstawieniu.

Baner po premierze „Simona Boccanegry” © archiwum prywatne
Baner po premierze „Simona Boccanegry” © archiwum prywatne

Finalnie do Konkursu dyrektora Teatru Wielkiego – Opery Narodowej przystąpiło czworo kandydatów: Renata Borowska-Juszczyńska, Rafał Kłoczko, Boris Kudlička i Robert Piaskowski.

Swoją misję w Operze Narodowej – pisze w swojej koncepcji programowej – rozumiem jako kontynuację dotychczasowego działania w oparciu o rozwinięcie pełnego potencjału programowego i komercyjnego, opartego na zwiększeniu liczby spektakli i większego udziału w przychodach własnych. Bazując na bardzo mocnych fundamentach teatru koniecznych będzie kilka zmian. Całość – do przeczytania tutaj.

Boris Kudlička uzyskał jednogłośne poparcie komisji, w której zasiadali: Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, Joanna Wnuk-Nazarowa, Tomasz Konieczny, Maja Meissner, Paweł Orski (wskazany przez Radę ds. Instytucji Artystycznych MKiDN), Wojciech Ślęzak (przedstawiciel Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej), Justyna Rogozińska-Czeżyk (przedstawicielka Związku Zawodowego Polskich Artystów Muzyków Orkiestrowych, Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Artystów Tancerzy oraz Związku Zawodowego Artystów Teatru Wielkiego-Opery Narodowej).

Obecnym dyrektorem Teatru Wielkiego-Opery Narodowej jest Waldemar Dąbrowski, który sprawował tę funkcję w latach 1998–2002 i ponownie od 2008.

Polscy artyści na świecie: Andrzej Filończyk debiutuje w roli Markiza Posy w „Don Carlosie” w Paryżu

Jednym z najbardziej oczekiwanych wydarzeń sezonu artystycznego 2017/18 w Opéra National de Paris była premiera „Don Carlosa” Giuseppe Verdiego. Dzieło zostało wystawione w 5-aktowej, oryginalnej francuskojęzycznej wersji z 1867 roku. Reżyserii podjął się Krzysztof Warlikowski. Zgromadzono znakomitą obsadę solistów: Jonas Kaufmann (Don Carlos), Ildar Abdrazakov (Filip II), Sonya Yoncheva (Elżbieta), Elina Garanca (Eboli), Ludovic Tézier (Posa), Dmitry Belosselskiy (Inkwizytor). W drugoplanowej roli Mnicha wystąpił Krzysztof Bączyk, a w trzech spośród sześciu Posłów Flandryjskich wcielili się Andrzej Filończyk, Tomasz Kumięga i Michał Partyka. Kierownictwo muzyczne objął Philippe Jordan. Spektakl wzbudził mieszane reakcje prasy i publiczności.

Andrzej Filończyk (Posa) w „Don Carlosie” w Paryżu © Franck Ferville | Opéra national de Paris
Andrzej Filończyk (Posa) w „Don Carlosie” w Paryżu © Franck Ferville | Opéra national de Paris

Autorką scenografii i kostiumów jest Małgorzata Szczęśniak. Za reżyserię świateł odpowiedzialna jest Felice Ross, projekcje wideo przygotował Denis Guéguin, a choreografię – Claude Bardouil. Inscenizacja wróciła na afisz paryskiego teatru jesienią 2019 roku, kiedy to w obsadzie znaleźli się: Roberto Alagna (Don Carlos), Aleksandra Kurzak (Elżbieta), Rene Pape (Filip II), Etienne Dupuis (Posa), Anita Rachvelishvili (Eboli), Vitalij Kowaljow (Inkwizytor); dyrygował Fabio Luisi.

Andrzej Filończyk (Posa) I Charles Castronovo (Don Carlos) © Franck Ferville | Opéra national de Paris
Andrzej Filończyk (Posa) i Charles Castronovo (Don Carlos) © Franck Ferville | Opéra national de Paris

W spektaklach na przełomie marca i kwietnia 2025 roku wystąpi Andrzej Filończyk, który po raz pierwszy zmierzy się z rolą Markiza Posy. Będzie to pierwsza główna rola w operze Giuseppe Verdiego w repertuarze polskiego barytona. W obsadzie także: Marina Rebeka (Elżbieta), Charles Castronovo (Don Carlos), Ekaterina Gubanova (Eboli), Christian Van Horn (Filip II), Alexander Tsymbalyuk (Inkwizytor), a dyrygować będzie Simone Young. Spektakle zaplanowano na 29 marca oraz 1, 4, 9, 12, 17, 20 i 25 kwietnia 2025 roku.

Marina Rebeka (Elżbieta), Andrzej Filończyk (Posa), Christian Van Horn (Filip II) i Ekaterina Gubanova (Eboli) w „Don Carlosie” w Paryżu © Franck Ferville | Opéra national de Paris
Marina Rebeka (Elżbieta), Andrzej Filończyk (Posa), Christian Van Horn (Filip II) i Ekaterina Gubanova (Eboli) w „Don Carlosie” w Paryżu © Franck Ferville | Opéra national de Paris

Andrzej Filończyk śpiewa obecnie na najważniejszych scenach operowych świata, ostatnie angaże artysty obejmują występy m. in. w Bayerische Staatsoper w Monachium, Royal Opera and Ballet w Londynie, Staatsoper Unter den Linden w Berlinie, Wiener Staatsoper, Staatsoper w Hamburgu, Teatro San Carlo w Neapolu, Teatro Real w Madrycie, Semperoper w Dreźnie, na Rossini Opera Festival w Pesaro, w takich partiach, jak Henryk Ashton w „Łucji z Lammermoor” i Belcore w „Napoju miłosnym” Gaetana Donizettiego, Silvio w „Pajacach” Ruggiera Leoncavalla, Figaro w „Cyruliku sewilskim” Gioachina Rossiniego, Marcello w „Cyganerii” Giacoma Pucciniego, tytułowy Don Giovanni w operze Wolfganga Amadeusza Mozarta.

Charles Castronovo (Don Carlos) i Andrzej Filończyk (Posa) i © Franck Ferville | Opéra national de Paris
Charles Castronovo (Don Carlos) i Andrzej Filończyk (Posa) i © Franck Ferville | Opéra national de Paris

Kolejny angaż artysty to rola Lescauta w „Manon” Julesa Masseneta w Opéra National de Paris. W sezonie artystycznym 2025/26 Filończyk zadebiutuje na prestiżowej scenie The Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Baryton wystąpi w premierze otwierającej nowy sezon – będą to „Niesamowite przygody Kavaliera i Claya”, opera Masona Batesa oparta na powieści Michaela Chabona, powstała na specjalne zamówienie Met, w której Polak wykona partię tytułowego Joe Kavaliera. Artysta wystąpi w Nowym Jorku także aż dziesięciokrotnie w „Madame Butterfly” Giacoma Pucciniego w roli Sharplessa (tytułową postać kreować będą Ailyn Pérez i Elena Stikhina). Powróci również do Bayerische Staatsoper w Monachium jako Marcello w „Cyganerii” Giacoma Pucciniego w reżyserii Otto Schenka i pod batutą Nicoli Luisottiego. W obsadzie znaleźli się również Sonya Yoncheva, Aida Garifullina i Benjamin Bernheim.

„Teatr idzie z nami”. 27 marca 2025 roku obchodzimy 63. Międzynarodowy Dzień Teatru

Święto ustanowiono w 1961 roku z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI). Upamiętnia ono inaugurację w Paryżu, 27 marca 1957 roku, Teatru Narodów – festiwalu, podczas którego spotkały się zespoły z obu stron żelaznej kurtyny. Święto uchwalono w 1961 roku w Helsinkach podczas światowego 9. Kongresu ITI. Co roku w tym dniu wygłaszane jest orędzie przygotowane przez wybitną osobistość świata sztuki. Pierwsze orędzie w 1962 roku wygłosił Jean Cocteau.

W 2025 roku jego autorem jest Theodoros Terzopoulos, wybitny grecki reżyser i dramatopisarz, założyciel Teatru Attis. Jest twórcą unikalnej metody pracy z aktorem, który nieustannie bada granice ludzkiej ekspresji i emocji. Czy teatr może usłyszeć sygnały SOS wysyłane przez dzisiejsze czasy? Czy teatr jest zaniepokojony niszczeniem środowiska? Czy teatr troszczy się o kondycję człowieka? – zastanawia się w swoim przesłaniu. To pytania, na które nie ma ostatecznych odpowiedzi, ponieważ teatr od wieków istnieje i trwa dzięki pytaniom bez odpowiedzi.

Pełna treść przesłania Theodorosa Terzopoulosa znajduje się tutaj.

Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego /ITI/ od wielu lat wybiera i zaprasza artystę polskiego do przygotowania specjalnego orędzia, jego autorami byli m. in. Anna Augustynowicz, Krystyna Janda i Olgierd Łukasiewicz. W tym roku jego autorką jest Irena Jun, wybitna aktorka i reżyserka teatralna związana ze stołecznym Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza od początku jego istnienia. Grała w legendarnych przedstawieniach Józefa Szajny, Jerzego Grzegorzewskiego i Antoniego Libery. Twórczyni Jednoosobowego Teatru Poezji Ireny Jun, z którym występowała w większości stolic europejskich i Australii oraz nieprzerwanie, od kilkudziesięciu lat, gra w całej Polsce. Uznana za jedną z najwybitniejszych odtwórczyń ról Beckettowskich na świecie.

Teatr idzie z nami. Wierzymy, że jesteśmy w nim widziani, słuchani i rozumiani – mówi artystka. (…) Jestem dumna z teatru w Polsce, w którym znaleźli miejsce artyści z Ukrainy i Białorusi. Mamy poczucie wspólnoty w dzisiejszym świecie, który sam z siebie staje się teatrem tragicznym. Teraz, kiedy waży się nasze bezpieczeństwo, musimy odważnie przeciwstawiać się agresji, brutalności i głupocie. Bądźmy solidarni ze wspólnotą artystów – obywateli świata.

Pełna treść przesłania Ireny Jun znajduje się tutaj.

„Beethoven i wielka poezja”. 29. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena

Program tegorocznej edycji festiwalu, zgodnie z hasłem przewodnim „Beethoven i wielka poezja”, wypełnią dzieła inspirowane literaturą, m. in. Ludwiga van Beethovena, Ferenca Liszta, Gustava Mahlera, Richarda Straussa, Maurice’a Ravela, czy też Krzysztofa Pendereckiego.

IX Symfonia d-moll op. 125 rozpocznie 29. edycję Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena. 6 kwietnia 2025 roku zabrzmi w wykonaniu solistów: Chen Reiss (sopran), Sarah Romberger (mezzosopran), Sung Min Song (tenor), Jan Martiník (bas), Chóru Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie i Orkiestry Narodowego Forum Muzyki – Filharmonii Wrocławskiej pod batutą Christopha Eschenbacha. W programie finałowego koncertu w Wielki Piątek (18 kwietnia) znalazł się „Kaddish” Leonarda Bernsteina i „Kadysz” Krzysztofa Pendereckiego, wystąpią Natalia Rubiś (sopran) i Gerard Edery (tenor-kantor), Sławomir Holland i Leah Pisar (narratorzy), Chór dziecięcy i młodzieżowy „Alla Polacca” oraz Chór i Orkiestra Filharmonii Narodowej pod batutą Christopha Königa, pierwszego dyrygenta gościnnego Filharmonii Narodowej.

V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 „Cesarski” Ludwiga van Beethovena zabrzmi 13 kwietnia w interpretacji pianisty Yoava Levanona. Towarzyszyć mu będzie Orkiestra Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie pod dyrekcją Lawrence’a Fostera, w programie także Uwertura „Coriolan” op. 62 Ludwiga van Beethovena oraz poematy symfoniczne „Orfeusz” S. 98 i „Preludia” S.97 Ferenca Liszta.

Koncert „Nieznane Opery” podczas 28. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena. „Biedny marynarz” Davida Milhauda: Łukasz Borowicz, Mateusz Zajdel, Krzysztof Lachman, Krystian Adam, Ribert Gierlach i Wojtek Gierlach © materiały prasowe
Koncert „Nieznane Opery” podczas 28. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena. „Biedny marynarz” Davida Milhauda: Łukasz Borowicz, Mateusz Zajdel, Krzysztof Lachman, Krystian Adam, Ribert Gierlach i Wojtek Gierlach © materiały prasowe

Nieznane opery

Podczas każdej edycji festiwalu przypominane są mniej znane lub zupełnie zapomniane dzieła operowe. W minionych latach pod dyrekcją Łukasza Borowicza zabrzmiały dzieła m. in. Luigiego Cherubiniego („Lodoïska”, „Faniska”), Georgesa Bizeta („Djamileh”), Gaetana Donizettiego („Maria Padilla”), Italo Montemezziego („Miłość trzech królów”), Christopha Willibalda Glucka („Ifigenia na Taurydzie”).

Tegoroczny koncert z tego cyklu odbędzie się 11 kwietnia 2025 roku. W wersji koncertowej wykonana zostanie jednoaktowa opera „Verter”, skomponowana w 1794 roku przez Johannesa Mayra, niemieckiego kompozytora tworzącego we Włoszech. Wystąpią wspaniali soliści: Katarzyna Drelich, Zuzanna Nalewajek, Krystian Krzeszowiak, Krzysztof Lachman, Tomasz Kumięga, Nazar Mykulyak, klawesynistka Natalia Hyżak, a orkiestrę Filharmonii Poznańskiej poprowadzi Łukasz Borowicz.

Recitale pieśni

W sobotę, 12 kwietnia na Zamku Królewskim w Warszawie w południe wystąpi sopranistka Izabela Matuła z pianistą Krzysztofem Książkiem, w programie pieśni kompozytorów polskich: Fryderyka Chopina, Mieczysława Karłowicza, Stanisława Moniuszki i Karola Szymanowskiego. Z kolei wieczorem w Filharmonii Narodowej recital zaśpiewa bas-baryton Tomasz Konieczny, który z pianistą Lechem Napierałą wykona pieśni Richarda Wagnera (słynny cykl „Wesendoncklieder”), Richarda Straussa i Charlesa Ivesa. 16 kwietnia odbędzie się recital angielskiego tenora Iana Bostridge’a, w programie jego koncertu znajdą się pieśni Hugo Wolfa, Ludwiga van Beethovena i Franza Schuberta. Za fortepianem zasiądzie Saskia Giorgini.

Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena © materiały prasowe
Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena © materiały prasowe

Repertuar oratoryjny

W czwartek, 10 kwietnia na festiwalu wystąpi Beethovenorchester Bonn pod batutą swojego szefa Dirka Kaftana, która wykona Uwerturę „Leonora” III op. 72b i Muzykę do tragedii „Egmont” J. W. Goethego op. 84 Ludwiga van Beethovena (z narratorem Franzem Tscherne), a także VI Symfonię „Chinesische Lieder” („Pieśni chińskie”) Krzysztofa Pendereckiego, z udziałem sopranistki Christiny Landshamer, barytona Thomasa Bauer i grającej na erhu Joanny Kravchenko. 14 kwietnia zabrzmi VIII Symfonia „Lieder der Vergänglichkeit” („Pieśni przemijania”) Krzysztofa Pendereckiego, a także „Lieder eines fahrenden Gesellen” Gustava Mahlera i „La canzone dei ricordi” op. 68a Giuseppe Martucciego. Yaroslav Shemet poprowadzi Chór i Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Śląskiej w Katowicach oraz solistów: Sofię Soloviy – sopran, Annę Bernacką – mezzosopran i Stephana Genza – baryton. We wtorek, 15 kwietnia ceniona sopranistka Iwona Sobotka wykona słynny cykl „Vier letzte Lieder” Richarda Straussa. Towarzyszyć jej będzie Orkiestra Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina pod batutą Pawła Przytockiego, która wykona także Uwerturę „Leonora” I op. 138 Ludwiga van Beethovena i Symfonię fantastyczną op. 14 Hectora Berlioza. W Wielki Czwartek, 17 kwietnia zabrzmi cykl „Rūckert Lieder” Gustava Mahlera, „Deux mélodies hébraïques” Maurice’a Ravela, Adagio na orkiestrę smyczkową Cindy McTee’a, a także III Symfonia c-moll op. 78 Camille’a Saint-Saënsa. Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie zadyryguje Leonard Slatkin, wystąpią również mezzosopranistka Jennifer Johnston i znakomity baryton Samuel Hasselhorn.

Koncerty kameralne

7 kwietnia odbędzie się recital pianisty Lucasa Debargue’a, który zagra dwie sonaty Ludwiga van Beethovena (e-moll op. 90 i cis-moll op. 27 nr 2), Temat i wariacje cis moll op. 73 Gabriela Fauré, a także utwory Fryderyka Chopina: Scherzo E-dur op. 54, Balladę As-dur op. 47 i Balladę f-moll op. 52. Dzień później, 8 kwietnia bardzo różnorodny program zaprezentuje Orava Quartet, w składzie: Daniel Kowalik (skrzypce), David Dalseno (skrzypce), Thomas Chawner (altówka) i Karol Kowalik (wiolonczela), oraz pianista Łukasz Krupiński. Artyści wykonają II Kwartet smyczkowy „Spiski” op. 33 Sławomira Czarneckiego, Kwartet smyczkowy F-dur op. 18 nr 1 Ludwiga van Beethovena, III Kwartet smyczkowy „Kartki z nienapisanego dziennika” Krzysztofa Pendereckiego i Kwintet fortepianowy Es-dur op. 44 Roberta Schumanna. W niedzielę, 13 kwietnia na Zamku Królewskim w Warszawie zabrzmi Trio smyczkowe op. 48 Mieczysława Weinberga, „Verklärte Nacht” op. 4 Arnolda Schönberga i Oktet smyczkowy Es-dur op. 20 Felixa Mendelssohn-Bartholdy’ego. Wystąpią: Viviane Hagner – skrzypce, Fanny Fheodoroff – skrzypce, Juliette Beauchamp – skrzypce, Bilal Alnemr – skrzypce, Miguel Erlich – altówka, Kinga Wojdalska – altówka, Alexey Stadler – wiolonczela, Zuzanna Sosnowska – wiolonczela. Z kolei 15 kwietnia pianistka Ewa Pobłocka zaprezentuje swoją interpretację Wariacji Goldbergowskich BWV 988 Jana Sebastiana Bacha.

Zgodnie z tradycją główny nurt koncertowy uzupełniają cykliczne wydarzenia towarzyszące: Wystawa Manuskryptów Muzycznych w Bibliotece Jagiellońskiej i Międzynarodowe Sympozjum Naukowe. W Filharmonii Krakowskiej z recitalem dzieł Beethovena 7 kwietnia 2025 roku wystąpi pianista Caleb Borick, także zostaną powtórzone trzy koncerty z warszawskiego programu. Wydarzenia odbędą się także w Jeleniej Górze, Sopocie, Wrocławiu, Radomiu, Starachowicach, Kazimierzu Dolnym i Katowicach.

Polskie premiery operowe: „Ariadna na Naxos” w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej

Ale w Polsce „Ariadna na Naxos”, zagości po raz trzeci, po produkcjach Opery Bałtyckiej w reżyserii Marka Weissa w 2009 roku i Opery Krakowskiej w reżyserii Włodzimierza Nurkowskiego w 2012 roku. W Gdańsku śpiewali: Katarzyna Hołysz (Ariadna), Ariana Chris i Karolina Sikora (Kompozytor), Aleksandra Buczek (Zerninetta) i Patric Bladek (Bachus), dyrygował José Maria Florêncio. W Krakowie: Magdalena Barylak i Ewa Biegas (Ariadna), Bernardetta Grabias i Agnieszka Rehlis (Kompozytor), Aleksandra Buczek i Katarzyna Oleś-Blacha (Zerbinetta), Tomasz Kuk i Paweł Wunder (Bachus), dyrygował Tomasz Tokarczyk.

To też trzecie spotkanie Mariusza Trelińskiego z Richardem Straussa. W 2014 roku w koprodukcji Teatru Wielkiego z Teatrem Narodowym w Pradze powstała inscenizacja „Salome”. W 2023 roku w Operze w Lyonie wystawił „Kobietę bez cienia”, kolejną operę powstałą w wyniku współpracy Straussa z Hofmannsthalem. „Ariadna na Naxos” to ich trzecie wspólne dzieło, po „Elektrze” i Kawalerze srebrnej róży”.

„Ariadna na Naxos”. Scena zbiorowa © Karpati&Zarewicz1
„Ariadna na Naxos”. Scena zbiorowa © Karpati&Zarewicz1

Strauss i Hofmannsthal korzystają z konwencji teatru w teatrze. Utwór składa się z dwóch części: Prologu i Opery. W zamożnym wiedeńskim domu ma być wystawione poważne dzieło młodego Kompozytora, zamówione przez bogatego mieszczanina, wszystko ma zakończyć się występem trupy komediowej, z Zerbinettą na czele. Ale pojawia się pomysł zagrania obu spektakli równocześnie, co doprowadza Kompozytora do rozpaczy. Negocjacje między Primadonną, Tenorem i Zerbinettą stanowią treść Prologu. Właściwa część, Operta, opowiada o porzuconej Ariadnie, którą pociesza Zerbinetta i postacie z komedii dell’arte i która spotyka miłość swojego życia – Dionizosa / Bachusa.

„Ariadna na Naxos”. Scena zbiorowa © Karpati&Zarewicz
„Ariadna na Naxos”. Scena zbiorowa © Karpati&Zarewicz

Pierwsza część „Ariadny na Naxos” to zdaniem reżysera opowieść o samotności artystów wśród ludzi, o bólu tworzenia i konfrontacji z trudnymi realiami teatru. Zamiast Kompozytora (to tzw. partia spodenkowa, wykonywana przez mezzosopranistkę), będzie Kompozytorka, której rozterki będą treścią Prologu. Główna część dzieła przeniesie widzów na wyspę Naxos, która w interpretacji Trelińskiego staje się planetą samotności, zawieszoną w pustce kosmosu.

Nadja Stefanoff (Ariadna) i Rafał Bartmiński (Bachus) © Karpati&Zarewicz
Nadja Stefanoff (Ariadna) i Rafał Bartmiński (Bachus) © Karpati&Zarewicz

Za inscenizację, oprócz Mariusza Trelińskiego (reżyseria) odpowiedzialni są: Fabien Lédé (scenografia i koncepcja świateł), Marcin Cecko (dramaturg), Julian Kutyła (konsultacje dramaturgiczne w zakresie mitologii), Marek Adamski (kostiumy), Maćko Prusak i Piotr Stanek (choreografia), Marc Heinz (reżyseria świateł), Bartek Macias (projekcje wideo), Waldemar Pokromski (charakteryzacja i efekty specjalne) oraz Wojciech Frycz (efekty dźwiękowe).

Lothar Koenigs © Karpati&Zarewicz
Lothar Koenigs © Karpati&Zarewicz

Muzycznie poprowadzi spektakl Lothar Koenigs. Wystąpią: Robert Gierlach (Nauczyciel muzyki), Svetlina Stoyanova (Kompozytor), Rafał Bartmiński (Tenor/Bachus), Bartosz Szwaciński (Oficer), Mateusz Zajdel (Nauczyciel tańca), Bartosz Kieszkowski (Perukarz), Dariusz Machej (Lokaj), Katarzyna Drelich (Zerbinetta), Nadja Stefanoff (Primadonna/Ariadna), Mikołaj Trąbka (Arlekin), Emil Ławecki (Scaramuccio), Remigiusz Łukomski (Truffaldino), Conny Thimander (Brighella), Sylwia Salamońska (Najada), Magdalena Pluta (Driada), Adriana Ferfecka (Echo), Adam Venhaus (Majordomus) oraz tancerze. Solo fortepianowe wykona Anna Marchwińska.

Plakat do spektaklu
Plakat do spektaklu

Spektakl jest koprodukcją Teatru Wielkiego-Opery Narodowej oraz La Monnaie / De Munt w Brukseli. Warszawska premiera odbędzie się 4 kwietnia 2025 roku, w tym sezonie „Ariadna na Naxos” pojawi się jeszcze 6, 8, 23, 25 i 27 kwietnia 2025 roku.

Vincent Kozlovsky poprowadzi koncert „Cicha Muzyka” w Filharmonii Narodowej Ukrainy

W programie znajdą się utwory kompozytorów: ukraińskiego Wałentyna Silwestrowa, austriackiego Gustava Mahlera i polskiego Mieczysława Karłowicza. Koncert rozpocznie „Wieczorna serenada” Silwestrowa. Wstrząsający cykl „ Kindertotenlieder” Mahlera (w Polsce spotyka się tłumaczenie „Treny dziecięce” lub „Pieśni na śmierć dzieci”) wykona baryton Pavlo Gryshchenko.

Polski kompozytor Mieczysław Karłowicz jest ciągle mało znany ukraińskiej publiczności. Jak czytamy w zapowiedziach koncertu, mimo krótkiego życia udało mu się stworzyć dzieła, które imponują kompletnością i klarownością myśli muzycznej. Taka właśnie jest Symfonia „Odrodzenie”, pełna dynamizmu, głębokiej myśli i afirmacji. Jego monumentalna kompozycja zabrzmi w Ukrainie po raz pierwszy.

Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Narodowej Ukrainy poprowadzi polski dyrygent Vincent Kozlovsky.

Koncert „Cicha muzyka” odbędzie się 28 marca 2025 roku w ramach projektu „Filharmonia Niepokonanych” przy wsparciu Instytutu Polskiego w Kijowie i we współpracy z Siłami Kultury Ukrainy. Link do wydarzenia znajduje się tutaj.

Vincent Kozlovsky

Urodzony w Lublinie. Ukończył studia z dyrygentury symfoniczo-operowej w klasie maestro Pawła Przytockiego. Absolwent Conservatorio Giuseppe Verdi Milano w klasie maestro Vittorio Parisiego, Academia Chigiana w Sienie i Luzerne Festival Academy. W 2018 roku rozpoczął współpracę z Narodową Operą Lwowską i Narodową Filharmonią Lwowską, artysta nieprzerwanie występował w Ukrainie w czasie pandemii, a także w czasie wojny.

Od 1 stycznia 2023 roku pełni funkcję kierownika muzycznego Opery Lubelskiej, gdzie w ostatnich sezonach przygotował i poprowadził dwie premiery operowe: „Toskę” Giacomo Pucciniego oraz „Don Giovanniego” Wolfganga Amadeusza Mozarta.

XXXI Bydgoski Festiwal Operowy w Operze Nova. 26 kwietnia – 11 maja 2025 roku

XXXI Bydgoski Festiwal Operowy

Tradycją jest, że pierwszy ze spektakli BFO to premiera Opery Nova. Tym razem będzie to spektakl baletowy, co w historii BFO zdarza się dopiero po raz trzeci. Opera Nova przygotowuje choreograficzną wersję „Carmen” w odczytaniu Johana Ingera (Szweda mieszkającego w Hiszpanii).

Johan Inger podczas audycji z baletem Opery Nova w Bydgoszczy © Simona Skrebutenaite
Johan Inger podczas audycji z baletem Opery Nova w Bydgoszczy © Simona Skrebutenaite

Od premiery w 2015 roku „Carmen” Ingera wystawiana była przez kilka znakomitych europejskich zespołów baletowych (najbliższe wznowienie „Carmen” planowane jest w marcu 2025 roku w The Australian Ballet w Melbourne w Australii). Polska premiera, przygotowywana przez asystentów choreografa: Tobiego Mallitta i Yoko Taira, a także Stephane’a Aubry’egp i Małgorzatę Chojnacką odbędzie się 26 kwietnia 2025 roku.

„Elektra” © Sofijska Narodowa Opera i Balet
„Elektra” © Sofijska Narodowa Opera i Balet

Od 29 kwietnia 2025 roku program Festiwalu wypełnią występy zaproszonych zespołów. Opera Narodowa w Sofii przywiezie „Elektrę” Richarda Straussa. To pierwsza bułgarska realizacja tego tytułu z 2020 roku w reżyserii Plamena Kartaloffa. Podczas XXV BFO w 2018 roku prezentowany był „Kniaź Igor” w jego inscenizacji.

Marcin Franc w „„Drogi Evanie Hansenie” © Dawid Stube, Teatr Muzyczny w Poznaniu
Marcin Franc w „„Drogi Evanie Hansenie” © Dawid Stube, Teatr Muzyczny w Poznaniu

Teatr Muzyczny w Poznaniu (poprzednio prezentujący na BFO kultowy „Kombinat”) pokaże jeden ze swych najnowszych spektakli „Drogi Evanie Hansenie” w reżyserii Pawła Szkotaka (1 maja 2025 roku). Ten nietypowy (bo bez wielkiego sztafażu scenicznego) musical porusza ważne społecznie tematy zdrowia psychicznego czy uzależnienia od mediów społecznościowych.

„Phénix” @Julie Cherki
„Phénix” @Julie Cherki

Do Opery Nova powracają goście z Francji, którzy okazali się prawdziwą sensacją ubiegłorocznego Festiwalu. Formacja tańca hiphopowego La Compagnie Käfig, kierowana przez Mourada Merzoukiego pokaże dwa tytuły: „Phénix” (3 maja 2025 roku) i „Vertical” (4 maja 2025 roku).

„Vertikal” © Laurent Philippe
„Vertikal” © Laurent Philippe

W spektaklu „Phénix” występują dwie tancerki i dwóch tancerzy, którzy prowadzą niezwykły dialog z solistką grającą na violi da gamba, to nieoczekiwane spotkanie hip-hopowego tańca z brzmieniem dawnego instrumentu. W spektaklu „Vertikal” tancerze pędzą w powietrzu, skaczą, wspinają się i wznoszą niczym w stanie nieważkości. Ich ruchom towarzyszą dźwięki hipno­tyzującej muzyki, stworzonej specjalnie przez kompozytora i aranżera Armanda Amara – autora ścieżek dźwiękowych do ponad 20 filmów, w tym nagrodzonego Cezarem za muzykę do filmu „Koncert” (2009).

„Dalibor” © Narodni Divadlo Brno (Czechy)
„Dalibor” © Narodni Divadlo Brno (Czechy)

Zespół Narodowej Opery im. Janačka (Narodni Divadlo) z Brna, konsekwentnie dbający o promocję twórczości rodzimych kompozytorów, pokaże nieznaną w Polsce operę Bedřicha Smetany pt. „Dalibor”. Tytułowy bohater to średniowieczny rycerz, przywódca buntu chłopskiego. Reżyserię tego niezwykłego utworu powierzono wielkiemu wielbicielowi i promo­torowi czeskiej opery – Davidowi Pountneyowi. Spektakl powstał we współpracy z Walijską Operą Narodową.

Izabela Matuła jako Luiza Miller w Operze Śląskiej © Krzysztof Bieliński
Izabela Matuła jako Luiza Miller w Operze Śląskiej © Krzysztof Bieliński

Na finał XXXI BFO zaplanowano dwa wielkie tytuły verdiowskie: „Luiza Miller. Intryga i miłość” (9 maja 2025 roku), produkcję Opery Śląskiej z Bytomia, pierwszą prezentacje tego dzieła w Polsce, a także „Makbeta” (11 maja 2025 roku), który wystawi Opera Narodowa Ukrainy im. Tarasa Szewczenki w Kijowie.

„Makbet” © Opera Narodowa Ukrainy w Kijowie
„Makbet” © Opera Narodowa Ukrainy w Kijowie

Tegorocznej edycji Festiwalu towarzyszyć będzie Mistrzowski kurs wokalny prof. Artura Rucińskiego, realizowany wspólnie przez Operę Nova oraz Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Zwieńczeniem mistrzowskich warsztatów będzie „Wieczór operowy”, czyli koncert w wykonaniu wybranych uczestników kursu wokalnego, na który odbędzie się 28 kwietnia o godz. 18.00 w sali kameralnej im. prof. F. Krysiewiczowej Opery Nova.

BILETY na festiwalowe spektakle dostępne są zarówno w sprzedaży online poprzez stronę internetową (zakładka „Bilety online”), jak i w kasie Opery Nova. Cennik biletów na Festiwal dostępny jest tutaj.

O Bydgoskim Festiwalu Operowym

Bydgoski Festiwal Operowy odbywa się corocznie, od 1994 roku. To największy w Polsce przegląd dokonań teatrów muzycznych – zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Prezentowane są różnorodne gatunki muzyczne: opery, operetki, musicale, balety klasyczne i nowoczesne.

Gościły tu takie zespoły jak: Ukraińska Opera Narodowa z Kijowa, Lwowski Teatr Opery i Baletu, Łotewska Opera Narodowa, Moskiewska Opera Kameralna, Sofijska Opera Narodowa, Litewski Narodowy Teatr Opery i Baletu, Teatr Operowy im. Kołobowa z Moskwy czy rodzime Teatry z Warszawy, Łodzi, Poznania, Krakowa, Gdańska, Wrocławia. Bydgoski Festiwal uświetniały swymi występami światowej sławy ansamble taneczne: Akademicki Teatr Baletu Askolda Makarowa z St. Petersburga, belgijski Królewski Balet Flandryjski, Hubbard Street Dance Chicago, Complexions Contemporary Ballet Korea National Ballet Company, hiszpański Ballet Cristina Hoyos, szwedzki Cullbergballet, francuski Ballet du Capitole z Tuluzy, Danza Contemporanea de Cuba, Béjart Ballet Lausanne, Polski Balet Narodowy, The Shanghai Ballet. Solistami spektakli i nadzwyczajnych koncertów były gwiazdy o światowej renomie: Ko Seng Hyoun ,Simone Kermes, a także znakomite zespoły specjalizujące się w wykonywaniu muzyki dawnej: Combattimento Consort Amsterdam i La Folia.

Festiwalom towarzyszą wystawy i przeglądy filmów muzycznych na DVD. Od 2008 roku odbywa się także przegląd oper kameralnych: Operowe Forum Młodych w wykonaniu studentów polskich i zagranicznych uczelni muzycznych.\

ORFEO Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego już po raz drugi ma zaszczyt być patronem medialnym Bydgoskiego Festiwalu Operowego.