REKLAMA

Kosmiczna podróż przez muzykę: rozmowa z Szymonem Morusem o 15. edycji NDI Sopot Classic Festival

Tomasz Pasternak: NDI Sopot Classic Festival odbywa się na początku wakacji. Czy łatwo jest zaprosić wypoczywających ludzi na koncerty?

Szymon Morus: Wraz z całym festiwalowym zespołem robimy wszystko, aby dotrzeć do tych, którzy w tym czasie odwiedzają Sopot. Używamy wszystkich dostępnych kanałów komunikacji – nie jest to łatwe zadanie. Ale Ci, których uda się nam przyciągnąć do Opery Leśnej, wracają do nas w kolejnych edycjach.

Wasz festiwal wtopił się już w wakacyjny krajobraz miasta. To już 15. edycja.

Tak, ale tym, co od początku nas definiuje jest różnorodność repertuarowa i łamanie schematów. Łączymy muzykę dobrze znaną z tą bardziej wyrafinowaną, niosącą głębsze treści. Najważniejsze są jednak wykonania – pełne pasji, prawdy i charyzmy. Takie koncerty prezentuje Polska Filharmonia Kameralna Sopot, która jest gospodarzem festiwalu. W tym roku również nie zabraknie magicznych chwil i prawdziwych gwiazd, zgodnie z mottem tej edycji.

NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski
NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski

Festiwal odbywa się w wyjątkowym miejscu – Operze Leśnej.

Aktywnie obserwuję międzynarodowe wydarzenia muzyczne. Analizując gusta i potrzeby publiczności, zdecydowałem się zaszczepić dobre praktyki także u nas. Każda edycja NDI Sopot Classic Festival ma motyw przewodni. W zeszłym roku była to natura – od wieków inspirująca twórców i perfekcyjnie wpisująca się w DNA Opery Leśnej. W tym roku idziemy krok dalej: sięgamy ku gwiazdom. Hasło „Kosmos” przeniesie nas na nieznane orbity wyobraźni, w niezwykłe konstelacje.

Kosmos to tajemnica. Planety to także podróże…

Przez różne style i epoki. Nie mogło więc zabraknąć „Planet” Gustava Holsta – monumentalnego dzieła inspirowanego astrologią. Planety symbolizują różne stany emocjonalne człowieka i jego etapy życia. Podczas koncertu wzbogacimy muzykę specjalnie przygotowanymi wizualizacjami, aby jeszcze bardziej pogłębić doznania słuchowe.

NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski
NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski

Na festiwalu pojawi się też „Mały Książę”.

To ponadczasowa lektura, do której często wracam. Chcemy budować mosty między pokoleniami i wychowywać przyszłych melomanów. Dlatego powstało „Gwiezdne show” – spektakl łączący piasek, światło, wodę i muzykę, opowiadający o sile przyjaźni i fundamentalnych wartościach. To nasz ukłon w stronę rodzin z dziećmi.

Maestro Wojciech Rajski mówił, że w programie każdy znajdzie coś dla siebie.

I to jest dla mnie kluczowe. Chcę, by festiwal zachowywał wysoką jakość artystyczną, ale jednocześnie był egalitarny i otwarty. Zależy mi na atmosferze swobody, radości, naturalności – bez garniturów i oficjalnego ceremoniału. Najlepsza orkiestra, wybitni soliści i publiczność, która słucha na luzie – na ławkach, na trawie, otoczona lasem Opery Leśnej.

NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski
NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski

W tym roku festiwal wraca do koncertu operowego. Gościem 15. edycji będzie Seok Jong Baek.

Tak! To jeden z najwyżej ocenianych tenorów swojego pokolenia, choć jeszcze nie tak rozpoznawalny jak Sondra Radvanovsky czy Joyce DiDonato, które u nas gościły. Seok Jong Baek występował już w Metropolitan Opera i Royal Opera House w Londynie. Urzekła mnie jego głęboka, esencjonalna barwa głosu. To absolutna światowa czołówka – cieszę się, że wystąpi u nas.

Dlaczego w zeszłym roku odstąpił Pan od koncertu operowego?

Z okazji rocznicy śmierci Pucciniego w Polsce i na świecie było mnóstwo wydarzeń operowych. Zaprosiliśmy wtedy Nigela Kennedy’ego – ikonę muzyki popularnej i klasycznej.

NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski
NDI Sopot Classic Festival w Operze Leśnej © Krzysztof Mystkowski

Nieodłącznym elementem festiwalu jest Konkurs Kompozytorski.

W tym roku kontynuujemy tę tradycję. Otrzymaliśmy blisko 50 zgłoszeń. Jury wyłoniło cztery utwory, które zostaną prawykonane podczas festiwalu. Po raz pierwszy przyznamy trzy nagrody: od publiczności, orkiestry i jury. Chcemy w ten sposób przybliżyć współczesną muzykę, często kojarzoną z hermetyczną awangardą, i pokazać, że jest komunikatywna , melodyjna, pełna emocji.

Jest Pan kontynuatorem tradycji Maestro Wojciecha Rajskiego.

Jestem wychowankiem Profesora. Ukończyłem studia dyrygentury symfoniczno-operowej w jego klasie. Przyjęcie propozycji prowadzenia festiwalu było dla mnie wielkim wyzwaniem i odpowiedzialnością, ale też zaszczytem. Do 14. edycji przygotowywałem się w bardzo krótkim czasie. Teraz, z myślą o przyszłych latach, prowadzimy rozmowy z artystami, których kalendarze otwierają się na 2026, 2027, a nawet 2028 rok.

Koncert „Odgłosy Gór”. Inauguracja 14. NDI Sopot Classic © Krzysztof Mystkowski
Koncert „Odgłosy Gór”. Inauguracja 14. NDI Sopot Classic © Krzysztof Mystkowski

Może Pan zdradzić jakieś nazwiska?

Na to jeszcze zdecydowanie za wcześnie.

Szymon Morus © Karol Kacperski
Szymon Morus © Karol Kacperski

Czego można Panu życzyć?

Aby Opera Leśna podczas 15. edycji i naszych koncertów wypełniała się po brzegi! Aby festiwal rozwijał się i zdobywał coraz większą renomę – tak wielką, by bilety rozchodziły się jak na Koncert Noworoczny w Wiedniu.

Lipiec w Sopocie jest naprawdę muzyczny – po waszym festiwalu wystartuje Baltic Opera Festival.

Sopot Classic ma swoją wierną publiczność, a festiwal operowy uzupełnia ofertę kulturalną miasta.

Bardzo dziękuję za rozmowę.

Ja również dziękuję i serdecznie zapraszam do Sopotu!

Rozpoczyna się 12. Międzynarodowy Konkurs Moniuszkowski

Jury 12. Konkursu Moniuszkowskiego

W tej edycji, wśród członków międzynarodowego jury, znaleźli się uznani artyści oraz eksperci ze świata opery, w tym wybitni śpiewacy, dyrygenci i pedagodzy. W skład komisji wchodzą m.in. przedstawiciele zagranicznych teatrów operowych z Polski, a także śpiewacy i profesorowie uczelni muzycznych.

  • John Allison – przewodniczący jury, redaktor naczelny „Opera” i „Opera News”
  • Brian Dickie – doradca artystyczny Garsington Opera i English National Opera
  • Tobias Oliver Hasan – dyrektor ds. opery Staatsoper Unter den Linden w Berlinie
  • Paul Hopper – dyrektor ds. obsady Lyric Opera of Chicago
  • Rosemary Joshua: Sopran, Dyrektor Studia Operowego Opery w Amsterdamie
  • Peter Mario Katona: Dyrektor ds. obsad Royal Opera House Covent Garden
  • Izabela Kłosińska: Casting director w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej; śpiewaczka
  • Mariusz Kwiecień: baryton
  • Thomas Lausmann: Dyrektor ds. organizacji pracy artystycznej w Metropolitan Opera
  • Olga Pasiecznik: sopran
  • Karen Stone: Dyrektor „Opera Europa”
  • Tobias Truniger: Dyrektor Studia Operowego przy Bayerische Staatsoper
  • Edith Wiens: Sopran, pedagog śpiewu, dyrektor Internationale Meistersinger Akademie
  • Evamaria Wieser: Szef Organizacji Pracy Artystycznej Salzburger Festspiele i europejski Konsultant ds. Obsad, Lyric Opera of Chicago
85 śpiewaków w 12. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki © materiały prasowe
85 śpiewaków w 12. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki © materiały prasowe

Uczestnicy i kraje

W konkursie bierze udział 84 młodych artystów z 28 krajów, w tym z Polski, Korei Południowej, a także m. in. z Chin, Ukrainy, Włoch, Francji, USA, Kanady, Australii, Japonii, Armenii, Gruzji, Bułgarii, Łotwy, Chorwacji, Mołdawii, Litwy, Danii, Czech, Słowenii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Meksyku i Albanii.

Usłyszymy 16 polskich uczestników i uczestniczek, wystąpią: Gabriela Celińska, Adrian Domarecki, Marcela Durka, Anna Grycan -Bońkowska, Marta Huptas, Adrian Janus, Joanna Kędzior, Justyna Khil, Hubert Kowalczyk, Magdalena Kuźma, Krzysztof Lachman, Stanisław Napierała, Grzegorz Pelutis, Dominika Stefańska, Paweł Trojak i Andżelika Wiśniewska. Polska jest najliczniej reprezentowanym krajem, tuż za nią plasuje się Korea Południowa.

W skład Komisji Preselekcyjnej weszli: Brenda Hurley (coach wokalny i pianistka), René Massis (śpiewak i dyrektor Agence Massis Opéra AMO), Agnieszka Rehlis (mezzosopran) i Ayşe Sezerman (sopran). 

Zapowiedź 12. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki

Przebieg Konkursu

W pierwszym etapie konkursu uczestnicy zaprezentują arię operową z repertuaru światowego (z XVIII lub XIX wieku) oraz pieśń polską, pochodzącą z XIX, XX lub XXI wieku. W kolejnym etapie, który odbędzie się w dniach 4-5 czerwca, śpiewacy będą mieli za zadanie wykonać trzy utwory: arię operową z XVIII lub XIX wieku, arię operową z XIX, XX lub XXI wieku oraz pieśń z repertuaru światowego, skomponowaną w XIX, XX lub XXI wieku. W finale, 7 czerwca, artyści zaprezentują polską arię operową, oratoryjną lub operetkową oraz arię operową z repertuaru światowego. W dwóch pierwszych turach uczestnicy wystąpią w towarzystwie fortepianu, natomiast w finale zaprezentują się na scenie z orkiestrą.

Fragment plakatu do 12. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki autorstwa Izabeli Chełkowskiej © Teatr Wielki - Opera Narodowa
Fragment plakatu do 12. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki autorstwa Izabeli Chełkowskiej © Teatr Wielki – Opera Narodowa

Konkurs online

W trosce o szeroki dostęp do wydarzenia, część etapów 12. Międzynarodowego Konkursu Moniuszkowskiego będzie można oglądać online. Transmisje z występów uczestników dostępne będą na stronie VOD Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz w mediach społecznościowych. Będzie to doskonała okazja, by śledzić emocjonującą rywalizację i wspierać młodych artystów w ich drodze ku wielkiej karierze operowej. Finał transmitowany będzie na platformie Operavision.

Harmonogram Konkursu

  • 2 – 3 czerwca 2025: I etap przesłuchań konkursowych (z fortepianem) / Sale Redutowe Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
  • 4 – 5 czerwca 2025: II etap przesłuchań konkursowych (z fortepianem) / Sale Redutowe Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
  • 7 czerwca 2025:
    III etap przesłuchań konkursowych – FINAŁ godzina 17.00 (z towarzyszeniem Orkiestry Teatru Wielkiego – Opery Narodowej) i ogłoszenie wyników, ceremonia wręczenia nagród / Sala im. Stanisława Moniuszki Teatru Wielkiego – Opery Narodowej

ORFEO Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego jest jednym z patronów medialnych Konkursu. Fundacja, podobnie, jak w edycjach przyznaje Nagrodę im. Bogusława Kaczyńskiego. Jej laureatami dotychczas byli: Andrzej Filończyk (2016), Piotr Buszewski (2019) i Szymon Mechliński (2022).

Więcej informacji: Strona internetowa konkursu: Konkurs Moniuszkowski.

Polscy artyści na świecie: Magdalena Anna Hofmann w „Wozzecku” w Opera Ballet Vlaanderen

W roli tytułowej wystąpi Robin Adams, a jako Marie partnerować mu będzie Magdalena Anna Hofmann. W obsadzie znaleźli się także m. in. Tamburmajor – Samuel Sakker, Andres – Hugo Kampschreur, Kapitan – James Kryshak czy Doktor – Martin Winkler. Reżyserem spektaklu jest Johan Simons. Scenografię zaprojektował Sammy Van den Heuvel, a kostiumy – Greta Goiris. Kierownictwo muzyczne premiery objął Alejo Pérez. Premierowy spektakl odbędzie się 1 czerwca 2025 roku w Opera Antwerpen, a kolejne przedstawienia zaplanowano na 3, 7, 10 i 12 czerwca w Antwerpii oraz 21, 24, 27 i 29 czerwca 2025 roku w Gandawie.

Próba do premiery "Wozzecka" w Opera Ballet Vlaanderen © Annemie Augustijns
Próba do premiery „Wozzecka” w Opera Ballet Vlaanderen © Annemie Augustijns

Magdalena Anna Hofmann jest ceniona przede wszystkim za interpretacje repertuaru niemieckiego. Wykonuje takie partie, jak Leonora w „Fidelio” Ludwiga van Beethovena, Marszałkowa w „Kawalerze z Różą” Richarda Straussa, a w dziełach Richarda Wagnera – Senta w „Latającym Holendrze”, Wenus w „Tannhäuserze”, Elza w „Lohengrinie”, Zyglinda i Brunnhilda w „Walkirii”, Brunnhilda w „Zygfrydzie”, Gutruna w „Zmierzchu Bogów”, Kundry w „Parsifalu” czy Izolda w „Tristanie i Izoldzie”. Podczas premiery „Wozzecka” w Antwerpii po raz pierwszy zmierzy się z partią Marii.

Na swoim koncie ma występy m. in. na Bregenz Festival, Müpa Budapest, w Semperoper Dresden, Theater an der Wien, Konzerthaus Wien, Hessisches Staatstheater Wiesbaden, Staatstheater Saarbrücken, Landestheater Salzburg, Staatstheater Hannover, Oper Köln, Teatro Comunale w Bolonii, Filharmonii Krakowskiej, Filharmonii Narodowej, Tiroler Festspiele w Erl, Królewskiej Operze Duńskiej w Kopenhadze, Filharmonii Berlińskiej, Aalto-Theater w Essen, Operze w Bonn, Operze w Lyonie.

Anna Magdalena Hofmann © Lily Namisnik
Magdalena Anna Hofmann © Lily Namisnik

W sezonie 2025/26 artystka po raz pierwszy zmierzy się z partią tytułową w „Elektrze” Richarda Straussa. Wystąpi w premierze tego tytułu w Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie 12 kwietnia 2026 roku, łącznie zaplanowano siedem spektakli.

„Madame Butterfly” z Opery Paryskiej w retransmisji do Multikin 8 czerwca i 6 lipca

Opera Giacoma Pucciniego to jedno z najbardziej przejmujących i ponadczasowych dzieł w historii opery. „Madame Butterfly” porusza tematy miłości, zdrady, utraty i rozczarowania. Inscenizacja Roberta Wilsona opiera się na tradycji teatru japońskiego, nadając dziełu niezwykłą estetykę i wyjątkową atmosferę. Wilson, uznawany za jednego z najwybitniejszych reżyserów teatralnych i operowych na świecie, od lat tworzy spektakle, które w pełni angażują wyobraźnię widza. Jego minimalistyczne podejście do scenografii, perfekcyjne wykorzystanie światła oraz silna symbolika przyciągają uwagę i zmuszają do głębokiej refleksji. W tej produkcji Wilson łączy zderzenie kultur Wschodu i Zachodu z subtelnym językiem wizualnym, co wzmacnia siłę emocjonalną dzieła Pucciniego.

Eleonora Buratto, włoska sopranistka, wciela się w tytułową rolę Madame Butterfly. Buratto, która odniosła sukces na wielu światowych scenach operowych, zyskała uznanie za swoje interpretacje zarówno w lirycznych, jak i dramatycznych rolach. Włoska sopranistka uznawana jest za jedną z czołowych śpiewaczek swojego pokolenia. Od debiutu w nowojorskiej The Metropolitan Opera, kontynuuje międzynarodową karierę, występując w najważniejszych teatrach operowych świata. Jej występy w roli Cio-Cio-San zbierają entuzjastyczne recenzje za głębię emocji oraz wyjątkową interpretacje.

Stefan Pop (Pinkerton) i Eleonora Buratto (Butterfly) © Chloe Bellemere
Stefan Pop (Pinkerton) i Eleonora Buratto (Butterfly) © Chloe Bellemere

Stefan Pop, znany rumuński tenor, wciela się w postać Pinkertona, amerykańskiego oficera, który skrada serce młodej Japonce, a potem ją porzuca. Christopher Maltman jako Sharpless, amerykański konsul, oraz Carlo Bosi w roli Goro, pośrednika matrymonialnego, dopełniają obraz tej operowej tragedii. W roli Suzuki, wiernej służącej Butterfly, występuje francuska mezzosopranistka,Aude Extrémo.

Inscenizacja „Madame Butterfly” została zarejestrowana 28 września 2024 roku w Opéra Bastille, jednej z najsłynniejszych sal operowych świata. Produkcja jest wyjątkowa nie tylko z powodu reżyserii Roberta Wilsona, ale również ze względu na subtelną scenografię i nowoczesne podejście do klasycznego dzieła. Reżyser stawia na minimalizm, wykorzystując wyraziste, ale nienachalne elementy, które podkreślają dramatyzm i emocje bohaterów.

„Madame Butterfly” z Opery Paryskiej. Scena zbiorowa © Chloe Bellemere
„Madame Butterfly” z Opery Paryskiej. Scena zbiorowa © Chloe Bellemere

Opera Pucciniego porusza Choć współczesne spojrzenie krytycznie ocenia niektóre aspekty przedstawienia kultury azjatyckiej w „Madame Butterfly”, to dzieło nadal pobudza dyskusję nad sposobem, w jaki kultura wpływa na tożsamość i relacje międzyludzkie. 

Choć „Madame Butterfly” często wywołuje kontrowersje ze względu na zderzenia kultur Wschodu i Zachodu, a także stereotypów, dzieło nadal pobudza dyskusję nad sposobem, w jaki kultura wpływa na tożsamość i relacje międzyludzkie. Robert Wilson dba o subtelność i szacunek wobec tradycji japońskiej, starając się uwydatnić jej piękno oraz tragizm sytuacji bohaterów.

„Madame Butterfly” z Opery Paryskiej. Zwiastun spektaklu

Na spektakle zaprasza Kino Maestro.pl.

Bilety na retransmisję opery można kupić tutaj.

Artur Ruciński i Gabriela Legun – gwiazdy jubileuszowej edycji „Ogrodów Muzycznych”

Artur Ruciński – baryton, którego zna świat

Artur Ruciński należy do najwybitniejszych śpiewaków operowych naszych czasów. Występował na największych i najbardziej prestiżowych scenach operowych świata: Teatro alla Scala w Mediolanie, Royal Opera House Covent Garden w Londynie, Opéra Bastille w Paryżu, Teatro Real w Madrycie, Deutsche Oper w Berlinie, San Francisco Opera, a także regularnie pojawia się na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie po raz pierwszy w 2016 roku rolą Sharplessa w „Madame Butterfly” Giacoma Pucciniego. W maju 2022 roku jego występ w roli Henryka Ashtona w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego był transmitowany na cały świat w cyklu „The Met: Live in HD”. W lutym 2025 roku artysta zadebiutował również na scenie Wiener Staatsoper.

Artur Ruciński © Karpati&Zarewicz
Artur Ruciński © Karpati&Zarewicz

Specjalizuje się w verdiowskich partiach barytonowych, takich jak Rodrigo w „Don Carlosie”, Don Carlo w „Mocy przeznaczenia, Amonasro w „Aidzie”, Giorgio Germont w „Traviacie”, czy Hrabia di Luna w „Trubadurze”. W czerwcu i lipcu występuje w Teatro Real w Madrycie – stamtąd przyleci do Warszawy.

Jego występy w Polsce są prawdziwą rzadkością – recital 14 lipca to jedyna okazja w tym sezonie, by usłyszeć go na żywo w stolicy.

Artur Ruciński © Karpati&Zarewicz
Artur Ruciński © Karpati&Zarewicz

Gabriela Legun – charyzmatyczny głos młodego pokolenia

Jest solistką Opery Śląskiej w Bytomiu, ale regularnie występuje również na scenach Opery Bałtyckiej, Opery Wrocławskiej oraz Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Śpiewała także w Komische Oper w Berlinie oraz w Operze w Turynie, a w 2024 roku zadebiutowała w brukselskim Théâtre de La Monnaie w spektaklu Krystiana Lady „Nostalgia e Rivoluzione”, będącym pasticcio z oper Verdiego. W październiku 2024 roku zdobyła I nagrodę na V Międzynarodowym Konkursie Wokalistyki Operowej im. A. Didura, otrzymując też większość laurów pozaregulaminowych. W lutym 2025 roku zmierzyła się partią Amelii w „Simonie Boccanegrze” w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej, a ostatnio Julii w „Romeo i Julii” w koncertowym wykonaniu dzieła Charlesa Gounoda. Jej talent został doceniony prestiżową nagrodą Paszport „Polityki” w kategorii „Muzyka poważna”.

Gabriela Legun © Zbigniew Malak
Gabriela Legun © Zbigniew Malak

Artur Ruciński i Gabriela Legun. Recital Nadzwyczajny

Artur Ruciński i Gabriela Legun 14 lipca 2025 roku pojawią się w Nadzwyczajnym Recitalu. Tego wieczoru – po raz pierwszy razem na scenie – wykonają arie i duety z oper Verdiego oraz innych mistrzów włoskiej opery. To będzie muzyczna rozmowa dwojga artystów, w której pobrzmiewać będą miłość, tęsknota, bunt i nadzieja. A towarzyszyć im będzie prawdziwy czarodziej fortepianu, Marek Ruszczyński, znany warszawskiej publiczności z występów z Aleksandrą Kurzak, Roberto Alagną, czy Iwoną Sobotką, podczas ubiegłorocznego koncertu „Tribute to Puccini” na poprzedniej edycji „Ogrodów Muzycznych”.

📅 14 lipca 2025 | Zamek Królewski w Warszawie – Dziedziniec
🎟 Bilety dostępne tutaj
📲 Wydarzenie na Facebooku

25. edycja „Ogrodów Muzycznych”

 25. Festiwal Ogrody Muzyczne im. Ryszarda Kubiaka to ponad 30 wydarzeń, które przez cały lipiec – od 29 czerwca do 31 lipca 2025 roku wypełnią Dziedziniec Wielki Zamku Królewskiego w Warszawie dźwiękami muzyki, magią świateł i emocji. Tegoroczne hasło przewodnie, „Fajerwerki i Fanfary”, zapowiada miesiąc pełen muzycznych uniesień i artystycznych niespodzianek.

Festiwal zainauguruje koncert „Królewskie fanfary i subtelności natury” w wykonaniu Sinfonii Varsovii pod batutą Jerzego Klenki, z udziałem wybitnej skrzypaczki, laureatki konkursu im. H. Wieniawskiego – Meruert Karmenovy. W programie jubileuszowej edycji pojawią się koncerty takich gwiazd jak: Hayato Sumino – nagradzany i znany już polskiej publiczności japoński pianista. Nie zabraknie też muzyki bardziej rozrywkowej, wystąpią m.in.: Aga Zaryan, Danuta Błażejczyk oraz Mateusz Deskiewicz, a także akcentów folkowych w wykonaniu zespołu Vołosi. Jednym z wyjątkowych prezentowanych koncertów będzie z pewnością projekt muzyczny Vivaldi/Osiecka z udziałem Daniela Olbrychskiego zatytułowany „Nowe Cztery Pory Roku na 300 lat arcydzieła”. Wydarzeniem specjalnym będzie koncert Grażyny Brodzińskiej i zaproszonych przez nią gości. Na zakończenie Festiwalu Ogrody Muzyczne wystąpi L’Arpeggiata pod kierunkiem charyzmatycznej Christiny Pluhar z programem „Wonder Women” – muzycznym hołdem dla kobiet, które przez wieki musiały walczyć o prawo do twórczej ekspresji.

Christna Pluhar, 25. Ogrody Muzyczne i plakat „Wonder Women” © materiały prasowe
Christna Pluhar, 25. Ogrody Muzyczne i plakat „Wonder Women” © materiały prasowe

Zgodnie z festiwalową tradycją odbędą się również wyjątkowe projekcje wydarzeń muzycznych z całego świata. Będą to zarówno projekcje ulubione i nagradzane już „Złotą konewką” przez festiwalowych widzów, jak i całkiem nowe propozycje.

Głównym organizatorem Festiwalu jest Fundacja Ogrody Muzyczne, a współorganizatorami ORFEO Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego oraz Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum. Rezydencja Królów i Rzeczypospolitej. Głównym partnerem wydarzenia jest Fundacja Zaleski Stichting. Projekt współfinansowany jest ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Stołecznego Warszawy.

Pełen program festiwalu dostępny jest na stronie Ogrodów Muzycznych.

Polskie premiery operowe: „Przygody Pinokia” w Teatrze Wielkim w Łodzi

Najnowszą premierę Teatru Wielkiego w Łodzi wyreżyseruje Robert Drobniuch, obecnie piastujący stanowisko dyrektora Teatru Lalek Guliwer w Warszawie. Autorką projektów scenografii i kostiumów jest Aleksandra Starzyńska. Projekcje multimedialne przygotowali Łukasz Sosiński i Magdalena Łazarczyk, a choreografię – Paulina Jaksim. Za reżyserię świateł odpowiedzialny jest Prot Jarnuszkiewicz. Kierownictwo muzyczne objął Rafał Janiak, zastępca dyrektora teatru ds. artystycznych, który w ostatnich sezonach przygotował w Łodzi premiery m. in. „Traviaty” Verdiego, „Napoju miłosnego” Donizettiego, „Raju utraconego” Pendereckiego czy „Fausta” Gounoda.

Konferencja prasowa przed premierą "Przygód Pinokia" w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska
Konferencja prasowa przed premierą „Przygód Pinokia” w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska

Dzieło zostanie wykonane w języku polskim, specjalnie z myślą o najmłodszych odbiorcach. Autorem tłumaczenia angielskiego tekstu libretta na język polski jest Jacek Mikołajczyk. Spektakle zaplanowano na 1, 3, 4, 11 i 12 czerwca 2025 roku – zarówno w godzinach porannych, jak i popołudniowych. W sezonie artystycznym 2025/26 spektakle zaplanowano na 21, 22 i 23 maja 2026 roku.

Robert Drobniuch, reżyser "Przygód Pinokia" w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska
Robert Drobniuch, reżyser „Przygód Pinokia” w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska

W obsadzie znaleźli się artyści teatru, jak i zaproszeni soliści gościnni. Rolę tytułowego Pinokia współdzielić będą Bernadetta Grabias, Olga Maroszek i Zuzanna Nalewajek. W roli Świerszcza wystąpią Maria Rozynek-Banaszak i Bohdana Habryielian, w roli Gepetta – Przemysław Rezner i Arkadiusz Anyszka, a w roli Błękitnej Wróżki – Patrycja Krzeszowska-Kubit, Dorota Wójcik, Aleksandra Borkiewicz­-Cłapińska i Joanna Woś. Partie Lisa i Woźnicy wykonają Jakub Foltak i Daniel Oktawian Piotrowski, Gołębia i Slimaka – Agnieszka Makówka i Olga Maroszek, Kota i Knota – Dawid Kwieciński i Krzysztof Marciniak, a Połykacza Ognia, Marionetkarza, Małpiego Sędzi, Dyrektora Cyrku i Rolnika – Robert Ulatowski i Rafał Pikała.

Próba do premiery "Przygód Pinokia" w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska
Próba do premiery „Przygód Pinokia” w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska

„Przygody Pinokia” („The Adventures of Pinocchio”) to dwuaktowa opera Jonathana Dove’a, do libretta Alasdaire’a Middletona na podstawie powieści Carla Collodiego z 1883 roku o tym samym tytule. Dzieło powstało na zmówienie Opera North i Sadler’s Wells Theatre, a po raz pierwszy zostało wykonane 21 grudnia 2007 roku w Grand Theatre w Leeds. Kolejne inscenizację tej opery zostały przygotowane m. in. w Theater Chemnitz (2008), Minnesota Opera (2009), Oper Stuttgart (2010), Natalya Sats Musical Theater w Moskwie (2011), Oper Bonn (2014), Oldenburgisches Staatstheater (2015) czy Theater Regensburg (2022).

Próba do premiery "Przygód Pinokia" w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska
Próba do premiery „Przygód Pinokia” w Teatrze Wielkim w Łodzi © Joanna Miklaszewska

To kolejna propozycja opery familijnej w repertuarze Teatru Wielkiego w Łodzi, po m. in. „Małym kominiarczyku” Benjamina Brittena (2006) czy „Jasiu i Małgosi” Engelberta Humperincka (2024). W sezonie 2025/26 dołączy do nich jeszcze „Turkusowy potwór” – opera kameralna Tomasza J. Opałki, która właśnie powstaje na specjalne zamówienie Teatru Wielkiego w Łodzi. Autorką libretta, opartego na sztuce Carla Gozziego, jest Maria Opałka. Prapremiera dzieła odbędzie się 30 maja 2026 roku w teatralnej malarni. Spektakl wyreżyseruje Justyna Zar, a kierownictwo muzyczne objął Marcin Mirowski.

Plakat "Przygód Pinokia" © materiały prasowe Teatru Wielkiego w Łodzi
Plakat „Przygód Pinokia” (autor projektu: Paweł Ponichtera) © materiały prasowe Teatru Wielkiego w Łodzi

Ostatnia szansa na udział w wyjątkowych Masterclass z Olgą Bezsmertną i Rafałem Siwkiem

Tylko do 15 czerwca 2025 roku można przesłać swoje zgłoszenie do udziału w kursach mistrzowskich dla młodych śpiewaków, prowadzonych przez dwójkę znanych i cenionych solistów międzynarodowych scen operowych: Olgę Bezsmertną i Rafała Siwka. Warsztaty odbędą się w Gdańsku w dniach 10–16 lipca 2025 roku. To unikalna okazja, by pracować z dwójką znanych i cenionych solistów międzynarodowych scen operowych, którzy wprowadzą uczestników w tajniki najlepszych dzieł operowych.

Dlaczego warto?

To nie tylko warsztaty – to wyjątkowa okazja, by podjąć wyzwanie i popracować nad najpiękniejszymi dziełami operowymi pod okiem mistrzów. W trakcie zajęć z Olgą Bezsmertną uczestnicy będą szlifować repertuar operowy, obejmujący arcydzieła Mozarta, Pucciniego i Verdiego oraz wybrane utwory muzyki słowiańskiej. Z kolei Rafał Siwek poprowadzi warsztaty wokalne w zakresie klasycyzmu oraz późnego romantyzmu, oferując uczestnikom możliwość pracy nad ariami i pieśniami z tego okresu. Warsztaty zakończą się koncertem finałowym, który odbędzie się 16 lipca 2025 roku w Kościele św. Jana w Gdańsku.

Centrum św. Jana w Gdańsku © materiały prasowe
Centrum św. Jana w Gdańsku © materiały prasowe

Zakwaterowanie i zniżki

Dla uczestników warsztatów przygotowano specjalne zniżki na noclegi w Domach Studenckich Akademii Muzycznej w Gdańsku. Możliwe jest także wykupienie śniadań i lunchów w restauracji Harmonia na terenie kampusu.

Regulamin uczestnictwa

  1. Koszt udziału w warsztatach to 1 700 zł, obejmujący m.in. 5 indywidualnych lekcji wokalnych, obecność akompaniatora, uczestnictwo w próbach do spektaklu „Salome” podczas 3. edycji Baltic Opera Festival oraz zaproszenie na koncert finałowy.
  2. Możliwość udziału w warsztatach w charakterze obserwatora kosztuje 400 zł.
Centrum św. Jana w Gdańsku © materiały prasowe
Centrum św. Jana w Gdańsku © materiały prasowe

Rekrutacja trwa tylko do 15 czerwca 2025 roku

Liczba uczestników jest ograniczona: tylko 9 osób może wziąć udział w warsztatach z Rafałem Siwkiem, a tylko 6 uczestników dostanie się do warsztatów z Olgą Bezsmertną. To ostatnia szansa, by pracować z uznanymi artystami międzynarodowych scen operowych.

Informacje o warsztatach oraz formularz rekrutacyjny dostępne na stronie Opery Bałtyckiej i Baltic Opera Festival. Bilety na koncert finałowy również są już w sprzedaży!

III Baltic Opera Festival. 10–16 lipca 2025 © materialy prasowe
III Baltic Opera Festival. 10–16 lipca 2025 © materialy prasowe

Polskie premiery Operowe: „Idomeneo” w Polskiej Operze Królewskiej

Nowa inscenizacja w Polskiej Operze Królewskiej zaprasza widzów do świata pełnego metafor i znaków. Mityczna opowieść o królu Krety, który musi złożyć w ofierze własnego syna, staje się pretekstem do zadania pytań o historię, tożsamość i narodowe traumy. Kreteńczycy na scenie stają się symbolem narodów rozdartych między pragnieniem walki a instynktem przetrwania. Tradycja operowa bujnie rozwijająca się w Rzeczypospolitej za czasów panowania rozmiłowanego w sztuce króla Stasia – rezonuje w pełnym finezji przedstawieniu.

Konferencja prasowa „Idomeneo”, VIII Letni Festiwal Polskiej Opery Królewskiej „Opera seria” © G. Mart
Konferencja prasowa „Idomeneo”, VIII Letni Festiwal Polskiej Opery Królewskiej „Opera seria” © G. Mart

Marek Weiss: od mitu do diagnozy

Reżyser Marek Weiss tak komentuje swoje podejście do opery: Propozycja od Pani Dyrektor spadła jak gwiazdka z nieba. Ale ‘Idomeneo’ trochę mnie zmartwił. Bo Mozart był przecież wesołkiem, ironistą, szydercą. A tu opera seria? Ale właśnie – pod spodem tej muzyki kryje się przekora, ironia, podwójne, a może i potrójne dno. Zrozumiałem, że to opowieść o czymś więcej – o wiecznym konflikcie pokoleń. O tym, że młodzi chcą walczyć, a starsi – unikają ofiary. Od powstania do powstania. O tym jest ta opera. A potwór zabity przez Idamante?

Zastanawialiśmy się, kto i co jest bestią dzisiaj. To Rosja, zbrodnicza i imperialna Rosja, która ciągle nam zagraża. A Caryca Katarzyna jako symbol zła ze względu na jej mądrość i wielkość dla Rosjan jest bestią dla nas. Pokazałem bestię pięknie ubraną – by było jasne, kto jest kim.

Ten odważny, polityczny gest reżysera splata się z jego dotychczasowym dorobkiem. Marek Weiss – były dyrektor artystyczny Opery Bałtyckiej i Teatru Wielkiego w Warszawie – znany jest z intelektualnej precyzji, dramaturgicznej spójności i bezkompromisowego podejścia do formy. Marek Weiss wyreżyserował kilkadziesiąt spektakli operowych w Polsce i za granicą, a jego inscenizacje wielokrotnie prowokowały debatę artystyczną i społeczną. W 2023 roku nakładem PWM ukazały się jego wspomnienia pt. „Biały wieloryb”.

Konferencja prasowa i fragment próby „Idomeneo”, VIII Letni Festiwal Polskiej Opery Królewskiej „Opera seria” © G. Mart
Konferencja prasowa i fragment próby „Idomeneo”, VIII Letni Festiwal Polskiej Opery Królewskiej „Opera seria” © G. Mart

Obsada i zespół realizatorów

W roli Idomenea wystąpią naprzemiennie Karol Kozłowski i Sylwester Smulczyński, Idamante zinterpretują Magdalena Pluta i Anna Radziejewska. Elektrą będą Gabriela Kamińska i Anna Mikołajczyk, Ilią – Marta Boberska i Sonia Dettlaff. Wystąpią także Jacek Szponarski i Mateusz Zajdel (Arbace / Gran Sacerdote Di Nettuno  oraz  Wojtek Gierlach i Paweł Michalczuk (La Voce). Na scenie pojawi się symboliczna postać bestii, uosabiająca współczesne zło – Carycę Katarzynę – w interpretacji Tatiany Hempel-Gierlach. Scenografia Wiesława Olko, kostiumy duetu Paprocki & Brzozowski i choreografia Izadory Weiss dopełnią tę gęstą w znaczenia inscenizację.

Premiera odbędzie się 31 maja, drugi spektakl – 1 czerwca 2025 roku.

 VIII Letni Festiwal Polskiej Opery Królewskiej „Opera Seria”

W programie Festiwalu znalazły się także inne arcydzieła gatunku – m.in. „Imeneo” Haendla i „Dido and Aeneas” Purcella. Obok nich zabrzmi XX-wieczna refleksja o przemocy i kobiecej godności w „The Rape of Lucretia” Brittena, a także monumentalna „Halka” Moniuszki i nowa opera „HI§TORY” Michała Dobrzyńskiego. Finałem festiwalu będzie „Noc kruków” Zygmunta Krauzego – dzieło oparte na Mickiewiczowskiej tradycji romantycznej.

Święto opery – w sercu Łazienek

Wszystkie spektakle festiwalu odbędą się w historycznym wnętrzu Teatru Królewskiego w Łazienkach. To miejsce, gdzie przeszłość styka się z teraźniejszością – podobnie jak w programie festiwalu, który nie tylko oddaje hołd tradycji opera seria, ale też pyta o jej znaczenie tu i teraz.

Partnerem Festiwalu jest Ruch Muzyczny.

Bilety dostępne na: www.kicket.com. Więcej informacji: www.operakrolewska.pl

100-lecie wielkiego śpiewaka: Dietrich Fischer-Dieskau i jego muzyczny świat

Dla Fischera-Dieskaua sztuka nie była błahym popisem, lecz powołaniem – wymagającym nieustannej samokrytyki. O swoim podejściu do muzyki mówił w jednym z wywiadów: Czy to, co zrobiłem, naprawdę wystarcza, by sprostać danemu zadaniu? Jeśli tak – wspaniale. Jeśli nie – trzeba pracować. Tygodniami. I znów od nowa. Aż dźwięk osiągnie to, co w moim wyobrażeniu jest ideałem.

W trakcie swojej długiej kariery, jak przyznał kiedyś w rozmowie z pewnym niemieckim dziennikarzem, nie zdarzyło się ani razu, by był z siebie naprawdę zadowolony. Ponieważ nie potrafił być szczęśliwy z własnego występu, niemal zawsze natychmiast po zejściu ze sceny znikał. Unikał premierowych bankietów, nie czuł się dobrze w blasku fleszy ani wśród komplementujących go wielbicieli. Uwielbienie tłumów i owacje nie były mu potrzebne. Jego sztuka miała żyć sama – bez fajerwerków, bez potrzeby blichtru.

Dietrich Fischer-Dieskau © domena publiczna
Dietrich Fischer-Dieskau © domena publiczna

Muzyka towarzyszyła mu od najmłodszych lat. Już jako sześcioletni chłopiec nucił Marsz Weselny z „Lohengrina” Wagnera, zasłyszany w radiu. Niebawem jego dziecięcą wyobraźnię porwał „Wolny strzelec” – odgrywał operę w domowym teatrzyku lalkowym, z pomocą ojca, a muzyka płynęła z płyty gramofonowej.

Po ojcu odziedziczył Fischer-Dieskau pewną wewnętrzną predyspozycję – dydaktyczny zmysł, który objawiał się nie tylko w jego pracy pedagogicznej, w kursach mistrzowskich i książkach, lecz także w misternie układanych programach recitali pieśniarskich.

Również matka odegrała istotną rolę w jego drodze artystycznej – sama śpiewała, zabierała syna do opery, dawała mu pierwsze lekcje gry na fortepianie. W każdej jego interpretacji, w każdym eseju, w każdym słowie – wyczuwało się etos domu, w którym nauka i kultura były naturalnym językiem codzienności. Dietrich Fischer-Dieskau – przy całej otwartości na świat – pozostał zakorzeniony w wartościach, które ukształtowały go jako artystę i człowieka.

Dietrich Fischer-Dieskau jako Don Giovanni © Ilse Bush
Dietrich Fischer-Dieskau jako Don Giovanni © Ilse Bush

Rodzice przekazali mu jednak coś więcej niż tylko umiłowanie muzyki – nauczyli go miłości i szacunku do sztuki w szerokim sensie: Obcujemy z czymś, co zostaje nam dane – czymś, co otrzymujemy jako skończone, duchowe dzieło. Oddać temu sprawiedliwość – to zadanie niemal niemożliwe, mówił kiedyś Fischer-Dieskau. Nigdy nie można tego osiągnąć w pełni. Można jedynie próbować zbliżyć się do ideału.

Swój pierwszy recital dał w czasie drugiej wojny światowej. Gdy zawyły syreny alarmu lotniczego, publiczność zbiegła do schronu. Gdy sytuacja się uspokoiła, siedemnastoletni wówczas baryton powrócił do przerwanego recitalu i kontynuował „Podróż zimową” Schuberta – jak gdyby muzyka była silniejsza niż wojna.

Schubert, „Król olch”, Dietrich Fischer-Dieskau i  Gerald Moore (Londyn BBC)

Motywy tej pieśni – „Lindenbaum”/ „Lipa” i „Leiermann” /„Kataryniarz” – towarzyszyły mu przez całe życie. Pierwsze nagranie stworzył już w 1948 roku. Potem powstało jeszcze siedem kolejnych. Nawet w niewoli wojennej we Włoszech śpiewał Schuberta w barakach, obok ballad Goethego i arii operowych. Tam też nauczył się włoskiego – zarówno jego eleganckiego brzmienia, jak i żargonu. Ta językowa wrażliwość wzbogaciła później jego interpretacje ról takich jak Don Giovanni czy Falstaff.

Nagranie „Falstaffa” pod Leonardem Bernsteinem, w partii tytułowej Dietrich Fischer-Dieskau © domena publiczna
Nagranie „Falstaffa” pod Leonardem Bernsteinem, w partii tytułowej Dietrich Fischer-Dieskau © domena publiczna

Przez ponad cztery dekady Fischer-Dieskau zachwycał jako wykonawca pieśni, arii koncertowych i oper. Swoją wyjątkową karierę zakończył po 45 latach podczas sylwestrowego koncertu Bawarskiej Opery Państwowej w 1992 roku, finałową sceną z „Falstaffa” i wypowiedzianym tam przesłaniem: Cały świat to żart (Tutto nel mondo è burla).

Pozostawił po sobie bezcenne dziedzictwo: ponad czterystu nagrań – skarb, który sprawia, że głos tego śpiewaka stulecia będzie rozbrzmiewał także w czasach, które nadejdą i będzie świadectwem sztuki najwyższej miary.

Boris Kudlička oficjalnie mianowany dyrektorem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej

Postępowanie zorganizowano w formule zamkniętej, co wzbudziło kontrowersje i protesty środowiska, ale także muzyków orkiestry TW-ON. 14 lutego 2025 roku podczas oklasków po zakończeniu premierowego spektaklu „Simona Boccanegry” w Teatrze Wielkim–Operze Narodowej w kanale pod sceną pojawił się napis: „Premierze, zostaw nam Dąbrowskiego”. Ministra Hanna Wróblewska była obecna na przedstawieniu.

Swoją misję w Operze Narodowej – pisze w swojej koncepcji programowej – rozumiem jako kontynuację dotychczasowego działania w oparciu o rozwinięcie pełnego potencjału programowego i komercyjnego, opartego na zwiększeniu liczby spektakli i większego udziału w przychodach własnych. Bazując na bardzo mocnych fundamentach teatru koniecznych będzie kilka zmian. Całość – do przeczytania tutaj.

Nominacja Borisa Kudlički na dyrektora Teatru Wielkiego – Opery Narodowej © Danuta Matloch/MKiDN
Nominacja Borisa Kudlički na dyrektora Teatru Wielkiego – Opery Narodowej © Danuta Matloch/MKiDN

Boris Kudlička uzyskał jednogłośne poparcie komisji, w której zasiadali: Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, Joanna Wnuk-Nazarowa, Tomasz Konieczny, Maja Meissner, Paweł Orski (wskazany przez Radę ds. Instytucji Artystycznych MKiDN), Wojciech Ślęzak (przedstawiciel Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej), Justyna Rogozińska-Czeżyk (przedstawicielka Związku Zawodowego Polskich Artystów Muzyków Orkiestrowych, Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Artystów Tancerzy oraz Związku Zawodowego Artystów Teatru Wielkiego-Opery Narodowej).

Warszawska „Madame Butterfly” w Izraelu © Ida Seckler
Warszawska „Madame Butterfly” w Izraelu © Ida Seckler

Obecnym dyrektorem Teatru Wielkiego-Opery Narodowej jest Waldemar Dąbrowski, który sprawował tę funkcję w latach 1998–2002 i ponownie od 2008.