„My, Ukraińcy, każdego dnia własnym życiem chronimy granice Europy” – napisał dyrektor. „Jesteśmy szczerze wdzięczni za dużą liczbę listów, wiadomości, telefonów od naszych zagranicznych partnerów. Cieszymy się, że Lwowska Opera Narodowa na wszystkich kontynentach ma przyjaciół, którzy są gotowi do działania i pomocy.”

Treść całego oświadczenia, opublikowaną także w języku polskim, można przeczytać tutaj. Wowkun prosi w nim m.in.: o sankcje kulturalne dla Federacji Rosyjskiej na arenie międzynarodowej, w tym zaprzestania współpracy z aktorami i artystami otwarcie popierającymi reżim Putina. Dyrektor apeluje też o poparcie deklaracji przystąpienia Ukrainy do Unii Europejskiej.

Na stronie internetowej teatru zostanie utworzona biblioteka muzyczna Stand with Ukraine, w której znajdą się nuty kompozytorów ukraińskich. Zostaną one udostępnione jako propozycja dla zespołów muzycznych na całym świecie do ich wykonywania w ramach wsparcia dla narodu ukraińskiego.

W Ukrainie działa kilka teatrów operowych: Opera Narodowa Ukrainy im. Tarasa Szewczenki w Kijowie, Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu w Odessie, Teatr Opery i Baletu w Dnieprze oraz Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu w Charkowie. Opera w Charkowie, jak donosi BBC News, uległa poważnemu zniszczeniu po uderzeniu w nią rosyjskich pocisków i rakiet.

Koncert w Operze Bałtyckiej będzie pierwszym orkiestrowym wykonaniem programu „Apokalipsa”. Jego data jest nieprzypadkowa. To właśnie w sobotę 12 marca ukaże się płyta Tomasza Koniecznego pod tym samym tytułem. Po gdańskim koncercie, we foyer Opery Bałtyckiej, odbędzie się spotkanie z artystami. Opowiedzą o przygotowaniach do koncertu i premierowym nagraniu, a rozmowę poprowadzi dziennikarz muzyczny Jacek Marczyński.

„Ach nie płacz, nie płacz 
to jest takie nic, smutne ucichanie

pisał w wierszu „Śmierć” Krzysztof Kamil Baczyński. Zadziwiające to słowa dla kogoś, kto niedawno skończył dwadzieścia lat. Ale w mrocznych czasach hitlerowskiej okupacji, śmierć jawiła się jako coś nieuchronnego. Jego poezja jest więc zadziwiająco dojrzała, nasycona znaczeniami, skojarzeniami, trzeba umieć się w niej poruszać. Aleksander Nowak nieraz w swoich kompozycjach dał jednak dowód niezwykłej wrażliwości na słowo. 

Baczyńskiego, przedstawiciela „pokolenia Kolumbów” pozornie niewiele łączy z Gustavem Mahlerem. Ale i on miał świadomość nieuchronności, może dlatego w 1902 roku, w chwili największego osobistego szczęścia, sięgnął do tomu „Kindertotenlieder” Friedricha Rückerta i do pięciu trenów poświęconych zmarłym dzieciom poety skomponował muzykę. Kiedy dwa lata później śmierć zabrała jego pięcioletnią córkę, Mahler załamał się, przekonany, że przewidział tragedię…” – napisał Jacek Marczyński w opisie wydarzenia.

Koncert „Apokalipsa” jest częścią projektu „Dialogi” realizowanego przez Operę Bałtycką w dniach 12-14 marca 2022.

We wtorek, 1 marca, Teatr Wielki – Opera Narodowa wystosowała oświadczenie, podpisane przez dyrektora Waldemara Dąbrowskiego o odwołaniu premiery i wszystkich planowanych spektakli „Borysa Godunowa” Modesta Musorgskiego (premiera 8 kwietnia, a pozostałe spektakle – 10, 12 oraz 14 kwietnia). „Przeżywamy wojnę na Ukrainie, a także cierpienia ukraińskiej ludności. Wyrażamy podziw dla heroizmu Ukraińców walczących w obronie swojej Ojczyzny” – czytamy w oświadczeniu Dąbrowskiego. „Wierzymy, że będziemy mogli wrócić do realizacji tego dzieła w czasie pokoju”. Pełna treść komunikatu znajduje się tutaj.

Inscenizacja miała być koprodukcją Warszawy z tokijskim New National Theatre (NTT). Dla reżysera spektaklu, Mariusza Trelińskiego, miało być to drugie, po 13 latach, spotkanie z tym dziełem. Choć tak jak poprzednio, zdecydowano się na wersję bez tzw. Aktu Polskiego czyli bez udziału Maryny Mniszkówny.

Teatr Wielki rozpoczął działania wspierające osoby poszkodowane w trwającej od siedmiu dni wojnie. Instytucja czasowo udostępniła mieszkania teatralne dla ukraińskich matek z dziećmi. Przeprowadza też zbiórkę niezbędnych produktów wśród pracowników Teatru. A nocą fasada teatru zostaje podświetlona narodowymi barwami Ukrainy.

Dzień wcześniej, w poniedziałek, 28 lutego, Opera Nova w Bydgoszczy poinformowała, że odwołuje zaplanowaną premierę „Eugeniusza Oniegina”. Produkcja była już dwukrotnie przekładana i tym razem miała inaugurować 28. Bydgoski Festiwal Operowy w październiku 2022 roku.

Postać kontrowersyjnej królowej Barbary Radziwiłłówny inspirowała malarzy, pisarzy, reżyserów i kompozytorów. Ta najsłynniejsza w dziejach Polski historia miłosna, konflikt między szczęściem osobistym a racją stanu i wreszcie zagadkowa śmierć Barbary, której jednym z wyjaśnień jest otrucie przez samą Bonę Sforzę, nie pozostawiła obojętnym także kompozytora Henryka Jareckiego. „Barbara jeszcze Gasztołdowa żona” – dramat w 3 aktach z epilogiem Dominika Magnuszewskiego stał się pierwowzorem libretta opery. Jarecki kształcił się w Instytucie Muzycznym w Warszawie, będąc przez osiem lat ulubionym uczniem Stanisława Moniuszki, który włączał jego młodzieńcze utwory do programów swoich koncertów kompozytorskich. Twórczość operowa Henryka Jareckiego wpisuje się w polski nurt narodowy „wielkiej opery w dobie pomoniuszkowskiej”, kiedy to charakterystycznym stało się sięganie do tematyki historycznej oraz wielkiej polskiej literatury romantycznej i pozytywistycznej.

Pod koniec XIX wieku ta opera historyczna święciła triumfy we Lwowie, później jednak popadła w zapomnienie w jeszcze większym stopniu niż twórczość operowa działającego w tym samym czasie w Krakowie Władysława Żeleńskiego. Manuskrypt partytury dzieła szczęśliwie ocalał z pożogi wojennej i obecnie – wraz z rękopisami innych oper Jareckiego – znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.

13 marca dzieło zostanie zaprezentowane pierwszy raz od premierowych spektakli w 1893 roku. W postaci dramatu wcielą się m.in.: Izabela Matuła (Barbara Radziwiłłówna), Monika Ledzion-Porczyńska (Królowa Bona Sforza), Łukasz Załęski (Zygmunt August), Szymon Mechliński (Gasztołd) i Wojtek Gierlach (Książę Radziwiłł).

30 grudnia 2006 roku po raz pierwszy odbyła się transmisja spektaklu na żywo w formie wideo HD za pośrednictwem satelity z Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Była to skrócona anglojęzyczna wersja „Czarodziejskiego fletu” Wolfganga Amadeusza Mozarta. To jedna z innowacyjnych zmian wprowadzonych wówczas przez Petera Gelba, rozpoczynającego swoją karierę Dyrektora Naczelnego legendarnej instytucji. Celem było zdobycie nowej publiczności. Jak można przeczytać w artykule na Wikipedii poświęconym The Met: Live in HD „w sezonie 2013-2014: 10 oper transmitowano drogą satelitarną do co najmniej 2000 kin w 66 krajach, w tym do ponad 800 kin w USA”. Najwyraźniej cel został osiągnięty.

Dwa tytuły wiosennego repertuaru Metropolitan Opera będzie można zobaczyć w wybranych teatrach i kinach na całym świecie. 12 marca 2022 intrygująca sopranistka Lise Davidsen zadebiutuje w tytułowej roli „Ariadny na Naxos” Richarda Straussa. W znakomicie obsadzonym spektaklu wystąpi także mezzosopranistka Isabel Leonard jako kompozytor opery, sopranistka Brenda Rae jako porywająca Zerbinetta oraz tenor Brandon Jovanovich w roli boga Bachusa. Za pulpitem dyrygenckim stanie Marek Janowski.

Po raz pierwszy w swojej historii Met zaprezentuje oryginalną, pięcioaktową, francuską wersję „Don Carlosa” – epickiej opery Giuseppe Verdiego o skazanej na zagładę miłości wśród członków rodziny królewskiej, osadzonej na tle hiszpańskiej inkwizycji. 26 marca 2022 Maestro Yannick Nézet-Séguin poprowadzi obsadę czołowych światowych solistów: tenor Matthew Polenzani w roli tytułowej, sopranistka Sonya Yoncheva jako Elżbieta de Valois i mezzosopran Jamie Barton jako Eboli. Wystąpią także Eric Owens i John Relyea jako Filip II i Wielki Inkwizytor, a baryton Étienne Dupuis dopełni gwiazdorską obsadę wcielając się w Markiza Posę. Arcydzieło Verdiego zostanie wystawione w nowej, monumentalnej inscenizacji Davida McVicara.

W Polsce The Met : Live in HD można oglądać na przykład w: Teatrze Studio w Warszawie, Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina, Kinie Kosmos w Katowicach, Teatr Ziemi Rybnickiej w Rybniku czy w Teatrze Starym w Lublinie. Więcej lokalizacji można znaleźć klikając tutaj.

„Będąc Dyrektorem Artystycznym Filharmonii Narodowej w Warszawie, a jednocześnie człowiekiem, dla którego wydarzenia ostatnich trzech dni, z powodu pochodzenia, są głęboką tragedią osobistą, czuję potrzebę napisania tego oświadczenia. Korzenie mojej rodziny są na Wołyniu, więc tragedia tej ziemi jest i moją tragedią”. – czytamy na stronie Filharmonii Narodowej. „Nie ma dla mnie większej wartości niż życie człowieka, dlatego stanowczo potępiam każdą wojnę, w tym tę wypowiedzianą trzy dni temu przez rząd Rosji przeciwko Ukrainie” – napisał dalej dyrygent.

Andrzej Boreyko przebywa obecnie w Mediolanie, gdzie 25 lutego i 27 lutego dyrygował Orchestra Sinfonica di Milano Giuseppe Verdi. Oba wieczory rozpoczął od wykonania hymnu Ukrainy i to samo planuje zrobić podczas swoich kolejnych koncertów w Czechach i w Warszawie.

Pełną treść oświadczenia Andrzeja Boreyki można przeczytać tutaj.

Gwiazdy opery wykorzystują konta w social mediach, aby przekazać fanom swoje stanowisko wobec wojny w Ukrainie. Posty ze zdjęciami flagi ukraińskiej lub symbolicznymi emotikonami 💙💛 wstawiły Aleksandra Kurzak czy Małgorzata Walewska. Tenor Piotr Beczała oświadczył w Instagramie, że odwołuje swój występ z Rosyjską Narodową Młodzieżową Orkiestrą Symfoniczną, który miał się odbyć w Moskwie 25 maja. „Nie jesteśmy bezsilni! Każdy z nas może głośno wyrazić swój sprzeciw. Każdy z nas może nieść pomoc na miarę swoich możliwości! W tym miejscu pragnę podkreślić, jak bardzo jestem dumny z moich rodaków, którzy niosą pomoc i przyjmują dziesiątki tysięcy obywateli Ukrainy uciekających przed wojną! – napisał artysta.

Na Fanpage’u polskiego basa Rafała Siwka można przeczytać fragment jego wypowiedzi dla „Gazety Wyborczej”. Śpiewak informuje, że mimo wieloletniej współpracy z Teatrem Bolszoj rezygnuje z występów w Moskwie w najbliższych miesiącach. „Miałem tam czterokrotnie wystąpić w produkcji „Lohengrina” Wagnera, ale uznałem, że w tej sytuacji po prostu nie mogę. Oni to zrozumieli” – powiedział śpiewak „Wyborczej”.

Słynna łotewska mezzosopranistka Elīna Garanča napisała w poście zamieszczonym na Instagramie: „Drodzy przyjaciele – informuję, że w miniony czwartek, pierwszego dnia ataku na Ukrainę, całkowicie wycofałam się z wszelkich przyszłych koncertów w Rosji. Uważam za nieodpowiedzialne i wysoce niemoralne, aby moje nazwisko było kojarzone z jakimikolwiek wydarzeniami w kraju, który zdecydował w świetle zbrodniczej wojny prowadzonej przez reżim rosyjski przeciwko demokratycznemu i niezależnemu narodowi Ukrainy oraz przeciwko całemu otwartemu społeczeństwu europejskiemu. Nie mogę poprzeć ludzi, którzy popierają Putina i jego reżim, nawet jeśli są w pułapce, nie mogąc wygłosić otwartego i szczerego oświadczenia. (…) Muzyka rzeczywiście musi jednoczyć, a czym byłby świat bez wzajemnej wymiany kulturowej, ale jak pokazała historia, możemy i powinniśmy być w stanie wybrać, za którą ideologią przywódców politycznych podążać!” [dosłowne tłumaczenie]

View this post on Instagram

A post shared by Elīna Garanča (@elina.garanca)